زمانی که والدین می‌بینند که کودکانشان روی پنجه پا راه می‌روند، ممکن است در ابتدا فکر کنند که این بسیار بامزه است و سپس ممکن است کمی احساس نگرانی کنند. زمانی که کودکان گاه و بيگاه روی پنجه پاهای خود راه می‌روند، این معمولا یک نشانه از مسئله جدی‌تری نیست، بلکه تنها یک سازگاری با رشد است. قبل از سه سالگی، این موضوع کاملا طبیعی بوده و شاید تنها یک مکانیسم باقی مانده از زمانی است که کودک شما در حال راه افتادن بود. اگر راه رفتن روی پنجه پا بعد از سه سالگی ادامه داشته باشد، ارزیابی کودک از لحاظ مسائل هماهنگی، مشکلات عضلانی یا نگرانی‌های مربوط به رشد، می‌تواند فکر خوبی باشد.
این بخش به شما خواهد گفت که چرا بچه‌ها روی پنجه پا راه می‌روند و زمانی که کودکان شما روی پنجه پا راه می‌روند چه کار باید کرد؟
تشخیص زود هنگام راه رفتن با پنجه پا برای جلوگیری از مشکلات ماهیچه‌ای
کودکانی که روی پنجه پاهای خود راه می‌روند می‌توانند ماهیچه‌های سفت ساق پا را در پشت پاهای خود رشد داده و حرکت مچ پای خود را کاهش دهند. تشخیص اولیه راه رفتن روی پنجه پا می‌تواند به جلوگیری از بروز این مشکلات ماهیچه‌ای کمک کند.
پزشکان ما در کلینیک امید با انجام معاینات دقیق و ارائه روش های درمانی موثر با روند پلکانی،شروع درمان از روش های ساده از جمله فیزیوتراپی و آموزش حرکات اصلاحی به درمان های پیچیده تر ،نگرانی بسیاری از مادران را درمورد راه رفتن کودکشان روی پنجه ی پا برطرف می کنند. از آنجایی که این دسته از کودکان ممکن است بیشتر از سایر کودکان به درد پا مبتلا شوند کفی های طبی مخصوص برای پیشگیری از درد پا برایشان ضروری است . ساخت کفی و کفش های طبی در این مرکز مجهز و پیشرفته به وسیله ی اسکن های به روز و دقیق پا ساخته می شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن 02122780702 یا 02122780701 تماس حاصل فرمایید.
آيا راه رفتن روی پنجه پا نگران کننده است؟
وقتی که نوزادان در رحم قرار دارند، به شکل یک توپ جمع شده و با پاشنه پاهای خود محکم به طرف باسن‌هایشان فشار آورده و پنجه پاها را به طرف پایین هل می‌دهند. این پدیده منجر به سفت شدن تاندون آشیل شده که پس از تولد به زمان کافی برای کشیده شدن نیاز دارد.
در حدودهای 12 تا 14 ماهگی، کودکان نوپا شروع به راه رفتن می‌کنند. به دنبال این اتفاق، آن‌ها ممکن است روی نوک پنجه پای خود راه روند و به آرامی شروع به صاف راه رفتن می‌کنند. پس از گذشت حدود ۳ تا ۶ ماه از راه افتادن، راه رفتن روی پنجه پا تمایل به از بین رفتن دارد. وقتی که کودکان نوپا به سن ۳ سالگی می‌رسند، هنگام ایستادن تقریبا همواره پاهایشان را صاف روی زمین می‌گذارند، اما ممکن است باز هم روی پنجه پاهایشان بدوند یا راه بروند.
برای کودکانی که بعد از سن ۲ یا ۳ سالگی به راه رفتن روی پنجه پا ادامه می‌دهند ممکن است تنها یک نگرانی اندکی از لحاظ رشدی وجود داشته باشد. این نشانه اغلب در کودکان اوتیسمی و کودکان مبتلا به فلج مغزی دیده می‌شود. با این وجود معمولا علائم دیگری هم وجود دارد که همراه با این اختلالات می‌باشند.
چه چیزی باعث می‌شود کودکان روی پنجه پا راه بروند؟
این موضوع معمولا خیلی نگران کننده نیست و باید در ۲ یا ۳ سال اول از بین برود، اما اگر ادامه یابد، ممکن است علت آن یکی از موارد زیر باشد:
راه رفتن روی پنجه پا ایدئوپاتیک
هر کودک بالای سه سال که هنوز روی نوک پنجه پا راه می‌رود باید توسط یک پزشک ارزیابی شود. اگر هر گونه بیماری دیگری که باعث راه رفتن روی پنجه پا می‌شود رد شده باشد، برای کودکانی که تا بعد از سه سالگی هم روی پنجه پا راه می‌روند، راه رفتن روی پنجه پا ایدئوپاتیک تشخیص داده می‌شود.کودکانی که از راه رفتن روی پنجه پا ایدئوپاتیک رنج می‌برند به طور کلی این علایم را دارند:
- روی نوک پنجه‌های هر دو پا راه می‌روند .
- به نظر می‌رسد که آن‌ها پیوسته در حال راه رفتن روی نوک پنجه‌هایشان هستند.
- هنگام راه رفتن، زانوهایشان صاف و قفل شده است.
- گاهی با هر دو پا، صاف می‌ایستند.
یک سابقه‌ای از دیگر کودکان فامیل که روی نوک پنجه‌هایشان راه می‌روند وجود دارد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
زمانی که کودکان پس از سه سالگی، علایم زیر را داشته باشند، جای نگرانی است.
- کودک شما مهارت‌های حرکتی خود که می‌توانند همزمان انجام شوند را از دست داده است.
- راه رفتن روی پنجه پا بیشتر می‌شود.
- قادر به تحمل وزن خود نیست.
- به نظر می‌رسد ماهیچه‌ها سفت و منقبض هستند.
- کوچک‌ترین عملکردهای حرکتی مانند بستن دکمه و کشیدن زیپ را نمی‌توانند انجام دهند.
- کودک شما دچار عدم هماهنگی شده و هنگام راه رفتن تلو تلو می‌خورد، می‌افتد، و قدم‌هایش نامتوازن است.
پزشک چه توصیه‌ای ممکن است بکند؟
یک ارزیابی کامل انجام بدهید
پزشک متخصص اطفال شما نیاز دارد که یک ارزیابی کامل از رشد مهارت‌های حرکتی و عملکرد مغز کودک شما انجام دهد. فهمیدن زود هنگام هر بیماری که منجر به راه رفتن روی پنجه پا می‌شود جهت اقدام به انجام درمان فیزیکی و سایر درمان‌ها برای جلوگیری از آسیب دائمی مفاصل و ماهیچه‌ها، بسیار مهم است .
درمان‌های فیزیکی
تاندون آشیل کوتاه می‌تواند با تمرین‌های کششی و درمان فیزیکی معالجه شود. درمان‌شناسان همچنین می‌توانند یک بریس به نام ارتوز پا- مچ پا تجویز کنند که در همه اوقات پا را در یک پوزیشن 90 درجه نگه دارد. این بدین معناست که کودک شما بریس 24/7 را به جز در جلسات درمانی و استحمام خواهد پوشید .
قالب گیری دوره‌ای
پزشکان همچنین می‌توانند پاها را در یک روش درمانی به نام قالب گیری دوره‌ای، قالب بگیرند. آن‌ها از قالب‌هایی با اندازه و پوزیشن‌های مختلف برای کمک به کشش تاندون و بهبود دامنه حرکتی مچ پا استفاده می‌کنند. درمان‌شناسان فیزیکی بر این باورند که کشیدن فعالانه مچ پا بهتر است و قالب گیری مچ پا را در یک جا نگه می‌دارد. قالب‌ها نمی‌توانند هنگام استحمام یا انجام تمرینات، برداشته شوند.
عمل جراحی
در مواردی که تاندون آشیل به درمان‌های دیگر واکنش نشان نمی‌دهد، ممکن است عمل جراحی برای کشش تاندون انجام شود.
برای اوتیسم یا فلج مغزی ، درمان باید با هدف تاثیرات عصبی این بیماری‌ها انجام شود. برای درمان مناسب این بیماری، یک ارزیابی عصبی و رشدی باید برای تعیین بهترین معیارها انجام شود.
چگونه مانع راه رفتن کودکان بر روی پنجه‌های پا شویم؟
در اینجا برخی کارهایی که می‌توانید برای کمک به بازداشتن کودکان از راه رفتن روی پنجه‌های پا به درستی در خانه انجام دهید، آورده شده است.
با یک برنامه تمرین خانگی به کودک خود کمک کنید
اگر کودک شما مبتلا به راه رفتن روی پنجه پا ایدئوپاتیک است یک برنامه روزانه تمرین خانگی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. هدف، کشش ماهیچه‌های ساق پا و کشش ماهیچه‌های جلوی ران‌ها است. این کار به کودک شما کمک می‌کند که با یک الگوی پاشنه- به- پنجه بتواند به خوبی راه برود.
اگر ماهیچه‌های ساق پای کودک شما سفت شده‌اند یا حرکت مچ پا محدود شده است، حرکات کششی برای کارکردن با آن‌ها در خانه، به شما نشان داده خواهد شد. این کشش‌ها باید با یک سری فعالیت‌هایی انجام شوند تا به آن‌ها کمک کند که از ماهیچه‌هایشان در پوزیشن‌های کششی جدیدشان استفاده کنند.
این تمرینات لازم بوده و تا زمانی که کودک شما یک الگوی راه رفتن روی پنجه پا را نشان می‌دهد، سودمند هستند. تمرینات با افزایش سن آن‌ها تغییر خواهند کرد. مهم‌ترین بخش برنامه ورزشی به خاطر داشتن این نکته است که برای کودک شما سرگرم کننده باشد.
تمرینات کششی و تقویتی برای کودکان زیر 6 سال
کشش ساق پا
- کودک خود را روی یک سطح راحتی مثل یک تشک ثابت به صورت نشسته قرار دهید.
- با توجه به این که زانوی کودک صاف و پایش متکی به تشک باشد، پای او را به طرف بالا، به سمت سرش بیاورید، مچ پایش را نیز خم کنید.
- کشش را در انتهای حرکت (یعنی تا جایی که دامنه حرکتی کودک شما اجازه خواهد داد) به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. این حرکت نباید برای کودک شما دردناک باشد.
- پای کودک خود را به حالت عادی برگردانید. این تمرین را روزانه 10 بار برای هر پا تکرار کنید.
کشش تاندون آشیل
- کودک خود را روی یک سطح راحتی مثل یک تشک ثابت به صورت نشسته قرار دهید.
- با توجه به این که زانوی کودک خمیده باشد، پای او را به طرف بالا، به سمت سرش بیاورید، مچ پایش را نیز خم کنید.
- کشش را در انتهای حرکت (یعنی تا جایی که دامنه حرکتی کودک شما اجازه خواهد داد) به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. این حرکت نباید برای کودک شما دردناک باشد.
- پای کودک خود را به حالت عادی برگردانید . این تمرین را روزانه 10 بار برای هر پا تکرار کنید.
نشستن روی یک میز کوچک
- کودک خود را روی یک صندلی یا چهار پایه مخصوص کودکان بنشانید .
- دستان خود را زیر زانوهای او قرار دهید، مانند گوی زنی با چوب بیلیارد، با ملایمت یک فشار ثابت به طرف پایین وارد کنید تا پاشنه پاهای او روی زمین نگه داشته شود.
- در حالی که پاشنه پاهای کودک را روی زمین نگه داشته‌اید تمرین او را متوقف کنید.
- این تمرین را سرگرم کننده کنید، با اجرای یک بازی از بازی‌های فایو، حباب درست کردن، جابه‌جایی اشیاء، کار کردن در مقابل یک اینه یا اواز خواندن.
تمرینات مناسب برای کودکان 6 سال و بالاتر:
کشش ساق پا
- کودک خود را به فاصله تقریبا 2 فوت از یک دیوار به صورت ایستاده نگه دارید. هر دو دست او را در راستای شانه روی دیوار قرا ر دهید.
- در حالی که زانوی راست کودک صاف است با پای چپش او را به سمت دیوار حرکت دهید. کودک باید تا زمانی که یک کشش در پشت ساق پای راست خود احساس کند، در این حالت بماند. اطمینان حاصل کنید که کودک پاشنه پای راست خود را روی زمین گذاشته است.
- کشش را برای 15 تا 20 ثانیه نگه دارید.
- این تمرین را روزانه 10 مرتبه برای هر پا تکرار کنید.
اسکات
- رژه رفتن روی یک نقطه- کودک خود را نگه داشته، زانوی او را بالا آورده و سپس پای او را به حالت صاف بر زمین بگذارید.
- راه رفتن در سر بالایی
- راه رفتن روی یک سطح ناهموار مثل یک زمین بازی یا ریگ
- راه رفتن فقط روی پاشنه پا- پنجه‌های پا همواره دور از زمین نگه داشته شوند.
- تمرین کردن اسکات- با صاف قدم گذاشتن روی زمین، عرض باسن از هم جدا، کودک خود را با خم کردن به زانوها و باسنش به ارامی پایین‌تر از بدنش بکشید اما قفسه سینه او را صاف نگه دارید.
