تکارتراپی نوعی گرما درمانی برای ترمیم بافت آسیب دیده،کاهش درد و ورم

تکار درمانی در حال حاضر به عنوان یکی از بهترین روش‌های فیزیوتراپی در جهان برای توانبخشی از آسیب‌های اسکلتی-عضلانی و ورزشی شناخته می‌شود. نتایج درمان با تکار تراپی از جلسات اولیه قابل مشاهده است و زمان توانبخشی را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد در مقایسه با تجهیزات درمانی قدیمی. هدف اصلی تکار تراپی افزایش گردش خون و تأمین خون غنی از اکسیژن به بافت‌های آسیب دیده است. این روش همچنین از طریق سیستم لنفاوی به منظور کاهش التهاب و درد از طریق جذب الکترواستاتیک و اصطکاک بر روی بافت‌های بیولوژیکی اثر می‌گذارد. علاوه بر این، با تأمین انرژی به بافت‌ها، مکانیسم‌های بهبود را تحریک کرده و این منجر به تسریع فرآیند بهبود بافت‌های آسیب دیده در بدن می‌شود. در این مقاله، به تمامی سؤالات رایج درباره تکار تراپی پاسخ داده شده است.

تکارتراپی چیست؟

تکارتراپی نوعی از روش‌های تماس با چربی و الکتروتراپی است. این یک عمل پزشکی است که انرژی الکترومغناطیسی را در بافت بیولوژیکی اعمال می‌کند. فرکانس الکترومغناطیسی اعمال شده از طیف بسامد پرتوی ناشی می‌شود. بر خلاف الکتروتراپی، این روش انقباض عضلات را تحریک نمی‌کند. طیف طول موج درمانی از 300 کیلوهرتز تا 1.2 مگاهرتز است.

مسیر جریان با فرکانس بالا و میدان الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط موقعیت الکترودها و ترکیب بدن بیمار تعیین می‌شود. زمینه الکترومغناطیسی ایجاد شده ، خازنی یا مقاومت ، گرما را ایجاد می‌کند ، این برنامه باعث می‌شود برنامه‌های درمانی هدفمند و آسان برای مدیریت استفاده شود. گشاد شدن رگ‌ها در اثر گرما باعث افزایش تبادل مواد و در نتیجه تخلیه ناحیه ملتهب و هجوم سلول‌های بازدارنده می‌شود. تکارتراپی همچنین از طریق تحریک تولید اندروفین دارای خواص برطرف کننده درد است.

تفاوت بین حالت Resistive و حالت CApacitive چیست؟

جریان تکار بستگی به فرکانس آن دارد و بیشتر در قسمت‌های مقاومتی یا قسمت‌های خازنی بدن عبور می‌کند. در حالت مقاومتی، جریان با فرکانس پایین بیشتر از قسمت‌های مقاومتی بدن مانند مفاصل، رباط‌ها، تاندون‌ها و استخوان‌ها عبور می‌کند. این حالت مقاومتی انرژی را بیشتر بر روی بافت‌های سخت مانند مفاصل، رباط‌ها، تاندون‌ها و استخوان‌ها تمرکز می‌کند. در حالت خازنی، جریان با فرکانس بالاتر بیشتر در قسمت‌های خازنی بدن مانند عضلات و نواحی با محتوای مایع زیاد عبور می‌کند. این حالت خازنی انرژی را بیشتر بر روی بافت‌های نرم مانند عضلات و نواحی با محتوای مایع زیاد تمرکز می‌کند.

کاربرد تکار تراپی چیست؟

از اثرات مفید تکارتراپی بیشتر در فیزیوتراپی ، توانبخشی و کنترل درد استفاده می‌شود. این روش در موارد زیر می‌تواند کاربرد داشته باشد:

• در کبودی‌ها و دررفتگی‌ها
• توانبخشی بعد از عمل
• آسیب‌های ورزشی
• اختلالات عضلانی و تاندونی
• نوروپاتی
• بافت زخم
• اختلالات ستون فقرات و مفاصل محیطی
• اختلالات سیستم عروقی و لنفاوی
• اختلالات ارتوپدی سیستم عصبی محیطی
• توانبخشی کف لگن
• درد حاد و مزمن در مفاصل

آیا تکارتراپی یک روش بی خطر است؟

تکارتراپی کاملاً یک روش بی خطر می‌باشد. تکارتراپی انرژی لازم را برای بافت‌های بیولوژیکی ایجاد می‌کند و گرمی دلپذیری برای این بافت‌ها ایجاد می‌کند. درمان راحت و آرامش بخش است. علاوه بر این ، تمام دستگاه‌های تکارتراپی دارای یک سیستم انتقال بیو هستند ، کنترل تماس بین اعمال کننده و بافت‌های بیولوژیکی که تنها در صورت برقراری تماس ، انرژی را به تدریج آزاد می‌کند. به لطف این سیستم نوآورانه ، درمان بی خطر و کنترل شده و همچنین بسیار مؤثر است.

آیا این روش درمانی موارد منع مصرف دارد؟

تکارتراپی یک روش بی خطر و بدون عارضه است. هیچ عوارض جانبی ناشی از استفاده صحیح از دستگاه وجود ندارد زیرا تکارتراپی انرژی زیست سازگار با بافت‌های بیولوژیکی را تأمین می‌کند. تمام موارد منع مصرف در دفترچه راهنمای دستگاه ارائه شده است.

چند جلسه تکار درمانی لازم است؟

تعداد جلسات درمانی مورد نیاز در درجه اول بستگی به وضعیت پاتولوژیک بیمار و نحوه واکنش بیمار به درمان دارد. برای برخی از آسیب شناسی های حاد ، 3 تا 5 درمان ممکن است کافی باشد ، در حالی که برای آسیب شناسی مزمن تعداد بیشتری از درمان‌ها لازم است. بدیهی است ، برای بهینه سازی نتایج درمانی ، تشخیص صحیح از اهمیت اساسی برخوردار است.

چند بار می‌توان بیمار را درمان کرد؟

به طور معمول در هفته بین 2 تا 5 بار بیمار قابل معالجه است. اما در صورت لزوم ، روزانه بیش از یک درمان قابل انجام است. اپراتور حرفه ای بسته به وضعیت آسیب شناسی ، تعداد درمان‌های مناسب برای بیمار را تعیین می‌کند.

هر جلسه درمانی چقدر طول می‌کشد؟

بسته به آسیب شناسی ، اثر مورد نیاز و اندازه منطقه مورد نیاز برای معالجه ، هر جلسه تکارتراپی  می‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت متفاوت باشد.

آیا یک تعداد حداکثر برای جلسات درمانی وجود دارد؟

هیچ حداکثر تعدادی برای جلسات تکارتراپی وجود ندارد که نمی‌توان از آن فراتر رفت. درمان‌های تکارتراپی بی خطر و عوارض جانبی ندارند. در زمینه‌های ورزشی روزانه بیش از یک درمان قابل انجام است. علاوه بر این ، کل درمان‌ها به اختیار اپراتور حرفه ای است که در طی روند توان بخشی تصمیم می‌گیرد که چه تعداد درمان انجام شود و چه موقع متوقف شود.

چه مدت طول می‌کشد تا اولین نتایج دیده شود؟

فهمیدن مزایای تکارتراپی  بلافاصله پس از اولین درمان ممکن است. تکارتراپی انرژی را به بافت‌های بیولوژیکی منتقل می‌کند ، میکروسیرکولاسیون را فعال کرده و سیستم لنفاوی را تحریک می‌کند. مزایای آن فوری و ماندگار است. بدیهی است ، به منظور بهینه سازی نتایج و مزایای درمانی ، تشخیص صحیح و یک پروتکل درمانی مناسب از اهمیت اساسی برخوردار است.

آیا می‌توان از تکارتراپی در ترکیب با سایر روش‌های درمانی استفاده کرد؟

بله ، تکارتراپی می‌تواند در ترکیب با سایر روش‌های درمانی جسمی مانند درمان کایروپراکتر ، پوکی استخوان ، ماساژ و متحرک سازی بافت‌های نرم مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌توان از آن پس از عمل جراحی استفاده کرد. از روش‌های دیگر یا روش‌های درمانی می‌توان در هم افزایی با تکارتراپی برای بهبود روند توان بخشی ، افزایش اثربخشی درمان و کاهش زمان بهبودی استفاده کرد.

آیا می‌توان از تکارتراپی برای جلوگیری از آسیب دیدن استفاده کرد؟

هایپرآمیای (Hyperaemia ) ناشی از تکارتراپی با تأثیر در اعماق عروق و گذاشتن اثر خود ، حداکثر کشش عضلات ورزشکار را در حین فعالیت ورزشی تضمین می‌کند. نگه داشتن ماهیچه‌ها در وضعیت خوب به معنای کاهش خطرات ناشی از مشکلات مربوط به وضعیت بدنی ، میالژی و درد مفاصل و در بدترین حالت عضلات کشیده یا آسیب دیده است.

آیا می‌توان از این روش در مناطقی که پروتزهای فلزی دارند استفاده کرد؟

تکارتراپی حتی در صورت وجود پروتزهای فلزی قابل استفاده است. در حین درمان ، اپراتور با بیمار در تماس نزدیک است و می‌تواند قدرت یا حالت انتشار انرژی را مطابق احساس و بازخورد بیمار تغییر دهد و از بروز هرگونه مشکلی جلوگیری کند. در مورد درمان‌های اتوماتیک ، بیمار دارای دکمه ایمنی است که اجازه می‌دهد تا در هر لحظه درمان متوقف شود و حداکثر امنیت را تضمین می‌کند.