درمان تنیس البو(آرنج تنیس بازان) بعلت فشار بیش از حد بر تاندونها

عارضه تنیس البو یا سندروم ارنج تنیس‌بازان، محدود به بازیکنان تنیس نیست. در حقیقت، حرکت چرخش رو به عقب دست در تنیس می‌تواند باعث کشیدگی عضلات و تاندون‌های آرنج شود و منجر به عارضه تنیس البو گردد. همچنین، انواع دیگری از فعالیت‌های تکراری نیز می‌توانند سبب سندرم آرنج تنیس‌باز شوند، مانند استفاده از قلم مو یا غلتک برای نقاشی، استفاده از اره برقی و استفاده از بسیاری از ابزارهایی که با دست کار می‌شود. هر فعالیتی که عضلات خاصی از ساعد را به صورت مکرر و متوالی تحت فشار قرار دهد، ممکن است منجر به عارضه تنیس البو شود.

کدام قسمت‌های آرنج در این سندرم تحت تاثیر قرار می‌گیرند؟ 

سندرم تنیس البو باعث دردی می‌شود که در ناحیه بیرونی آرنج، یعنی اپیکوندیل خارجی ایجاد می‌شود. عضلات ساعد که مچ دست را به سمت عقب خم می‌کنند (عضلات اکستنسور یا عضلات بازکننده) توسط یک تاندون به استخوان اپیکوندیل جانبی متصل می‌شوند. تاندون‌ها عضلات را به استخوان متصل می‌کنند.

اپی‌کندیل خارجی

تاندون‌ها از رشته‌هایی تشکیل شده‌اند که از جنس ماده‌ای به نام کلاژن هستند. رشته‌های کلاژن به صورت دسته‌‌هایی در کنار هم قرار گرفته اند

کلاژن

چرا به سندروم ارنج تنیس‌بازان دچار می‌شویم

از آن‌جا که رشته‌های کلاژن در تاندون به صورت دسته‌ دسته قرار گرفته‌اند، تاندون‌ها توان کشش بالایی دارند. این بدان معنی است که تاندون‌ها می‌توانند در مقابل نیروی زیادی که بر هر دو انتهای ان‌ها کشش ایجاد می‌کند مقاومت کنند. هنگامی که عضلات کار کنند، یک سر تاندون را می‌کشند. انتهای دیگر تاندون استخوان را می‌کشد و استخوان را حرکت می‌دهد.

هنگامی که دست مچ دست را به سمت عقب خم کرده و یا چیزی را در دست بگیرید، عضلات اکستنسور یا عضلات بازکننده مچ دست شما منقبض می‌شوند. عضلات منقبض شده تاندون بازکننده را می‌کشند. زمانی که شما یک توپ تنیس را با چرخش رو به عقب دست پرتاب می‌کنید، یا اقداماتی شبیه به ان‌ انجام می‌دهید نیروهایی ایجاد می‌شوند که این تاندون‌‌ها را می‌کشند.

استفاده بیش از حد از ماهیچه‌ها و تاندون‌های ساعد و آرنج شایع ترین دلیل ایجاد سندرم آرنج تنیس‌بازان است. تکرار چندین باره برخی از انواع فعالیت‌ها می‌تواند فشار بیش از حدی بر تاندون آرنج وارد آورد. این فعالیت‌ها لزوما حرکات سخت ورزشی نیستند، بلکه کارهایی مثل میخ کوبیدن، حمل سطل‌ها و کیسه‌های سنگین و یا هرس بوته‌ها همگی می‌تواند باعث درد تنیس آلبو شوند.

زمانی که آسیب حاد باشد، بدن به صورت التهاب نسبت به آن آسیب واکنش نشان می‌دهد. سلول‌های التهابی ویژه به سمت بافت آسیب دیده می‌روند تا به بهبود آن‌ها کمک کنند. بیماری‌هایی که شامل التهاب هستند، نامشان در زبان انگلیسی به “itis” ختم می‌شود. به عنوان مثال، التهاب تاندون تاندونیت (tendonitis)، و التهاب در اطراف اپیکندیل خارجی، اپیکوندیلیت خارجی (lateral epicondylitis) نامیده می‌شود.

با این حال، سندرم تنیس البو اغلب شامل التهاب نیست. در عوض، مشکل در درون سلول‌های تاندون است. پزشکان این حالت را تندینوزیس ( یا تندینوسیس که عبارت است از تغییرات تخریبی مزمن تاندون بدون واکنش التهابی حاد) می‌گویند. تصور می‌شود که در تندینوزیس، فرسایش تاندون منجر به تخریب و انحطاط بافت می‌شود. معمولا آرایش فیبر کلاژن در یک تاندون دیژنره یا تخریب شده، غیر طبیعی است.

در این حالت، بدن به جای تشکیل سلول‌های التهابی، نوعی سلول به نام فیبروبلاست را تولید می‌کند. وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، کلاژن، قدرت و سختی خود را از دست می‌دهد و ضعیف می‌شود، به طوری که به راحتی آسیب می‌بیند. هر بار که کلاژن تجزیه یا پاره می‌شود، بدن با تشکیل بافت اسکار (جای زخم) در تاندون به این واکنش پاسخ می‌دهد. در نهایت، به دلیل تشکیل اسکار اضافی، تاندون ضخیم می‌شود.

در واقع، هنوز علت دقیق تندینوزیس مشخص نیست. برخی از پزشکان فرضیه می‌پذیرند که تندینوزیس در تاندون ساعد به دلیل پارگی‌های کوچک و فعالیت بسیار زیاد ایجاد می‌شود. بدن تلاشدر واقع هنوز علت دقیق تندینوزیس مشخص نیست. برخی پزشکان فرضیه می‌پذیرند که تندینوزیس در تاندون ساعد ناشی از پارگی‌های کوچک و فعالیت بسیار زیاد است. بدن سعی می‌کند تا پارگی‌ها را بهبود دهد، اما فشار مداوم و استفاده بیش از حد باعث تجدید آسیب در تاندون می‌شود. پس از مدتی، تاندون‌ها تلاش برای بهبود را متوقف کرده و بافت اسکار (محل زخم) شکل می‌گیرد. این بافت اسکار هیچگاه بهبود کامل نمی‌یابد و مناطق آسیب دیده ضعیف و دردناک می‌شوند.

سندرم تنیس البو چه ناراحتی‌هایی ایجاد می‌کند؟‌

علامت اصلی سندرم آرنج تنیس‌بازان، وجود درد (درد آرنج) و حساسیتی است که در قسمت اپی‌کوندیل خارجی آرنج شروع می‌شود. درد ممکن است تا پایین ساعد کشیده شده و ممکن است تا پشت انگشت وسط و انگشت انگشتری نیز گسترش یابد. عضلات ساعد نیز ممکن است سفت و دردناک احساس شوند.

معمولا درد وقتی که مچ دست را به عقب بر می‌گردانید، کف دست خود را به سمت بالا می‌آورید یا چیزی را در حالتی که مچ دست کشیده و منقبض و یا آرنجتان صاف است نگه دارید، بدتر می‌شود. در دست گرفتن اشیاء نیز درد را بدتر می‌کند. به عنوان مثال فقط برداشتن یک بسته شیر از یخچال می‌تواند باعث درد شود. گاهی اوقات به نظر می‌رسد آرنج سفت شده و به طور کامل صاف نمی‌شود.

پزشکان از کجا مطمئن می‌شوند که کسی به سندروم تنیس البو مبتلا است؟

پزشکان اول بار سابقه پزشکی شما را به دقت بررسی می‌کنند. شما باید به سوالات ان‌ها در مورد دردتان، و این که چگونه شما را تحت تاثیر قرار داده، فعالیت‌های معمول، و آسیب‌هایی که در گذشته به آرنجتان رسیده پاسخ دهید.

معاینه فیزیکی اغلب در تشخیص تنیس آلبو مفید است. پزشکان ممکن است مچ دست و بازوی شما را در وضعیتی قرار دهند که شما در عضلات و تاندون‌های ساعد خود احساس کشش کنید. این حالت معمولا درصورت وجود سندرم تنیس البو دردناک است. همچنین ازمایش‌های دیگری برای سنجش قدرت مچ دست و ساعد وجود دارد که می‌توانند برای تشخیص تنیس البو استفاده شوند.

علائم سندرم آرنج تنیس‌بازان بسیار شبیه به وضعیتی است که به نام سندرم تونل رادیال شناخت می‌شود. سندرم تونل رادیال ، بیماری‌ای ناشی از فشار روی عصب رادیال است که از آرنج عبور می‌کند. اگر با وجود انجام درمان برای سندرم تنیس البو دردتان کاهش نیابد، پزشک ممکن است پیشنهاد کند آزمایش‌هایی برای بررسی مشکلات عصب رادیال انجام دهید.

پزشک شما ممکن است تصویربرداری با اشعه ایکس از آرنج را تجویز نماید. تصاویر اشعه ایکس بیشتر به پزشک کمک می‌کنند تا احتمال وجود مشکلات دیگر مفصل آرنج کنار گذاشته شوند. در صورت وجود رسوبات کلسیم در ناحیه اتصال اپیکوندیل خارجی و تاندون بازکننده، تصاویر اشعه ایکس می‌توانند ان را نشان دهند .

هنگامی که تشخیص واضح نباشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های خاص دیگری را تجویز کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام ار آی)، یک آزمایش تصویربرداری ویژه است که از امواج مغناطیسی برای ایجاد تصاویری از سطح مقطع آرنج استفاده می‌کند. اسکن ام ار آی علاوه بر استخوان‌ها، تاندون‌ها را نیز نشان می‌دهد.

آزمایشات سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از بافت‌های زیر سطح پوست استفاده می‌کنند. همانطور که سر کوچک دستگاه سونوگرافی بر روی ناحیه زخم کشیده شود، تصویری بر روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود. این نوع تصویربرداری گاهی اوقات می‌تواند مشکلات فساد و انحطاط کلاژن را نشان دهد.

درمان‌ها و توانبخشی‌های غیر جراحی برای سندروم آرنج تنیس‌باز 

کلید درمان‌های غیر جراحی این است که کلاژن درون تاندون را از اسیب‌دیدگی بیشتر حفظ کنند.

درمان با استفاده از دارو

اگر مشکل به واسطه التهاب حاد ایجاد شده باشد، داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن ممکن است تا حدی به شما کمک کند. اگر التهاب برطرف نشود، پزشک ممکن است در ارنج کورتون (کورتیزون) تزریق نماید. کورتیزون یک داروی ضد التهابی قوی است. مزایای استفاده از این دارو موقتی هستند، اما می‌توانند از چند هفته تا چند ماه دوام داشته باشند.

فیزیوتراپی

وقتی فیزیوتراپی را شروع کنید، پزشکان به شما راهنمایی خواهند کرد که چگونه به آرنج خود استراحت داده و چگونه فعالیت‌های خود را بدون وارد کردن فشار اضافی روی آرنج انجام دهید. پزشکان ممکن است از نواربندی استفاده کنند تا کمی از باری که بر عضلات و تاندون‌های آرنج وارد می‌شود کم شود. همچنین ممکن است توصیه کنند که از یک آرنج‌بند استفاده کنید که طوری دور قسمت بالایی ساعد پیچیده می‌شود، که فشار روی ناحیه اتصال تاندون را کاهش ‌دهد.

از آنجا که تندینوزیس اغلب با استفاده بیش از حد از آرنج مرتبط است، پزشکان به شما کمک خواهند کرد تا فشارهای مکرر روی آرنج خود را کاهش دهید. هنگامی که علائم ناشی از یک فعالیت خاص ورزشی یا کاری باشد، پزشکان سبک و حرکت شما در انجام آن فعالیت را مورد بررسی قرار می‌دهند. آن‌ها ممکن است توصیه‌هایی در مورد نحوه انجام حرکات ارائه دهند تا از آرنج شما محافظت شود. پزشکان همچنین ممکن است تجهیزات ورزشی و ابزارهای کاری شما را چک کنند و به شما پیشنهاد ‌کنند چه تغییراتی در آن‌ها ایجاد کنید ن‌هاآنتا تا این وسایل بتوانند از آرنج شما محافظت نمایند.

اگرچه زمان بهبودی برای هر بیمار متفاوت است، در مواردی که تاندون ملتهب باشد، برنامه توانبخشی معمولا فقط برای چهار تا شش هفته لازم است. وقتی علائم ناشی از تندینوزیس باشد، دوره بهبودی ممکن است بیشتر، و معمولا تا سه ماه طول بکشد. اگر تندینوزیس شدید باشد، ممکن است حداقل شش ماه زمان لازم باشد تا بهبودی حاصل شود.

درمان به کمک سونوگرافی 

پزشک شما ممکن است از سونوگرافی برای هدایت یک سوزن به ناحیه درد استفاده کند. سونوگرافی تصویری واضح از نواحی داخل تاندون که حاوی بافت اسیب‌ دیده‌اند را فراهم می‌نماید. ایجاد سوراخ‌های کوچکی در بافت‌ تاندون به کمک این سوزن، باعث پارگی و زخمی شدن بافت شده و باعث می‌شود تاندون خونریزی کند. خونریزی در تاندون باعث برانگیخته شدن روند بهبودی می‌شود.

شاک‌ویو تراپی 

شاک‌ ویو تراپی (شاک ویو) یک شیوه جدیدتر از درمان‌های غیر جراحی است. در این روش از دستگاهی برای تولید و ارسال پالس‌های شاک‌ویو به ناحیه زخم استفاده می‌شود. این درمان معمولا  و حداکثر به مدت 3 هفته، هر هفته یک بار برای بیماران انجام می‌شود. دقیقا مشخص نیست که علت اثربخشی این درمان برای سندرم تنیس البو چیست، اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که این روش می تواند به کاهش درد کمک کرده، و در عین حال در بهبود دامنه حرکت و عملکرد ارنج نیز موثر است.

اوزون تراپی

اوزون تراپی درد مزمن تنیس البو را کاهش می‌دهد. این روش یک درمان غیر جراحی است که شامل انجام تزریق داروی بیهوشی موضعی و سپس به همان میزان اوزون به مفصل است. این ترکیب باعث کاهش درد شده، و در عین حال توانایی بدن برای بهبودی را تقویت می‌نماید.

درمان به کمک پی ار پی

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی ار پی) یک تکنیک تزریقی جدید موثر و پیشرو برای درمان درد است که علل زمینه‌ای اسیب را درمان می‌کند.

این روش کاری می‌کند که پلاکت‌های خود بدن به طور طبیعی سندروم تنیس البو را درمان کنند. این درمان نه تنها درد را بهبود می‌بخشد، بلکه باعث بهبود بافت نیز می‌شود که این کار منجر به بهبودی دائمی خواهد شد. پس بهتر است برای درمان فقط درد را ساکت نکنید، بلکه بافت را ترمیم کنید و به کمک پی ار پی از درد رها شوید.

انجام حرکات کششی روزانه

پزشک همچنین به شما تمریناتی خواهد اموخت که به تدریج باعث کشش و تقویت عضلات ساعد می‌شوند. تمریناتی مانند تمرینات کششی عضلات خم‌کننده و بازکننده مچ دست، انعطاف پذیری ماهیچه‌ها و تاندون‌های ساعد را افزایش داده و به جلوگیری از سفتی مفصل و کوتاه شدن تاندون کمک می‌کند.

برای انجام این حرکت، بازوی خود را باز کرده و مچ دست خود را به سمت عقب بچرخانید. با دست دیگر خود، انگشتان خود را به سمت عقب بکشید، تا جایی که در عضلات زیرین بازوی خود احساس کشش کنید. حال مچ دست خود را صاف کرده تا سر انگشتان رو به سمت زمین قرار گیرد. با دست مخالف خود انگشتان خود را تا زمانی که در بالای بازوی خود احساس کشش کنید به سمت عقب بکشید. هر بار برای 20 ثانیه  در حالت کشش توقف کرده ، و هر حرکت کششی را پنج بار تکرار کنید.

چه زمانی پزشکان گزینه جراحی را پیشنهاد می‌کنند؟‎‌

بعضی اوقات درمان‌های غیر جراحی نمی‌توانند درد را متوقف کرده و یا به بیماران کمک کنند تا از آرنج خود استفاده نمایند. در این موارد ممکن است جراحی ضروری باشد.

دبریدمان تاندون

هنگامی که مشکلات تاندون ناشی از تندینوزیس ( یا تندینوسیس که عبارت است از تغییرات تخریبی مزمن تاندون بدون واکنش التهابی حاد) باشد، ممکن است جراح تصمیم بگیرد که تنها بافت‌های آسیب دیده و ریش‌ریش شده و مرده درون تاندون را خارج کند. در این موارد، جراح فقط بافت‌های اسیب دیده یا مرده را خارج کرده و به این صورت تاندون را کاملا تمییز می‌نماید.

آزادسازی تاندون

یکی از جراحی‌هایی که معمولا برای سندرم تنیس البو انجام می‌شود، جراحی آزادسازی تاندون اپیکندیل خارجی است. این جراحی فشار را از روی تاندون بازکننده (اکستنسور) برمی‌دارد. جراح کار را با ایجاد یک برش در امتداد بازو در قسمت اپیکندیل خارجی شروع می‌کند. بافت‌های نرم به آرامی کنار زده می‌شوند تا جراح بتواند نقطه‌ای که تاندون بازکننده به اپیکوندیل خارجی متصل می‌شود ببیند. سپس تاندون بازکننده را در جایی که به اپیکندیل خارجی متصل می‌شود، قطع می‌کند. جراح تاندون را شکاف می‌دهد و تمامی بافت‌های اسکار(جای زخم) اضافی را خارج می‌نماید. هر گونه زائده یا خار استخوانی که در ناحیه اپیکوندیل خارجی یافت شود نیز برداشته می‌شود. (زائده یا خارهای استخوانی، برآمدگی‌های تیزی هستند که ممکن است روی سطح استخوان‌ها رشد کنند.) بعضی از جراحان انتهای آزاد تاندون را به بافت فاسیای مجاور بخیه می‌کنند. (بافت نیام یا فاسیا، عضلات و اندام را در سراسر بدن پوشش می‌دهد.) سپس پوست بخیه زده می‌شود.

این جراحی معمولا می‌تواند به صورت سرپایی انجام شود، به این معنی که شما مجبور نیستید یک شب در بیمارستان اقامت داشته باشید. این جراحی را می‌توان با استفاده از بیهوشی عمومی یا بیهوشی موضعی انجام داد. بیهوشی عمومی باعث می‌شود شما به خواب بروید. بیهوشی موضعی تنها چند عصب خاص را برای چند ساعت مسدود می‌کند. برای عمل جراحی آرنج، به احتمال زیاد داروی بیهوشی موضعی را به زیر بغلتان تزریق می‌کنند تا بازویتان بی‌حس شود.