درد و کشیدگی مچ پا علائم کلاسیک استئوآرتریت مچ پا می‌باشند. بسیاری از مردم در ابتدا این علائم را نادیده می‌گیرند و به پیر شدن و یا آسیب‌های قدیمی “درمان نشده” ربط می‌دهند. با این حال، علائم می‌توانند به تدریج بدتر شوند و کم کم مانع فعالیت‌های روزمره فرد شوند. درد مچ پا به هر گونه درد یا ناراحتی در مچ پا اشاره دارد. این درد میتواند ناشی از آسیب، مانند پیچ خوردگی، یا یک بیماری‌های پزشکی مانند آرتروز باشد.
خود درمانی نکنید:
تا آنجا که ممکن است از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید و از دارو های تسکین دهنده درد بدون تجویز پزشک خودداری کنید. این دارو ها ممکن است به شما کمکی نکنند و یا حتی شرایط شما را بدتر کنند. بهتر است که با دکتر خود صحبت کنید. تجویز پزشک شما ممکن است به تشخیص او بستگی داشته باشد.
پزشکان باتجربه در کلینیک امید برای درمان درد مچ پا، ابتدا با استفاده از معاینات دقیق به ارزیابی میزان آسیب وارده به ساختمان های اطراف مفصل مانند ماهیچه ها و بررسی وجود درد های ارجاعی می پردازند و در صورت نیاز آزمایشات خون و تصویر برداری از مفصل درخواست می شود .سپس با ارائه برنامه درمانی اثر بخش و پیشرفته با رویکرد پلکانی یعنی شروع درمان با روش های درمانی ساده مانند دارو، ورزش و فیزیوتراپی و سپس متدهای پیشرفته مانند انواع تزریق ها ازجمله اوزون، و PRP به شما در غلبه به این بیماری کمک می‌کنند. تزریقات در کلینیک امید تحت هدایت دستگاه سونوگرافی انجام می پذیرد. در صورت تشخیص نیز به جراحی،شما به پزشک جراح ارجاع می شوید
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن 02122780702 یا 02122780701 تماس حاصل فرمایید.
علل رایج درد مچ پا و پا
مچ پا شایعترین مفصلی است که دچار آسیب دیدگی می‌شود. حرکت و چرخش مچ پا در طی پیاده روی میتواند منجر به درد و آسیب شود و یا میتواند یک مشکل قبلی را تشدید کند. درد مچ پا میتواند نشانه ای از:
در رفتگی مچ پا
در رفتگی مچ پا هنگامی رخ می‌دهد که رباط‌های اطراف مچ پای شما بیش از حد کشیده و یا پاره شوند. افتادن در یک گودال یا پیچ خوردن مچ پای شما ممکن است منجر به در رفتگی خفیف تا شدید مچ پا شود. علاوه بر درد، ممکن است تورم، کبودی و کاهش میزان حرکت نیز ایجاد شوند. در رفتگی مچ پا نیز میتواند باعث ایجاد مشکلات قابل توجهی در هنگام راه رفتن شود و ممکن است از انجام فعالیت‌های دیگر مانند پریدن و دویدن جلوگیری کند.
سندرم برخورد
وقتی که تاندون‌ها یا اعصاب اطراف مچ پای شما فشرده می‌شوند، باعث ایجاد درد مزمن می‌شوند، سندرم مفصل مچ پا اتفاق بیافتد. دونده‌ها، رقصندگان، بازیکنان با پرش بلند و بازیکنان والیبال بیشتر در معرض سندرم برخورد قرار دارند. تحرک و باز و بسته شدن مداوم پاها و مچ پا در حین پیاده روی میتواند موجب فشرده سازی اعصاب و تاندون شود. علائم بیشتر شامل تورم، سفتی مفصلی، و بی حسی یا سوزش می‌باشد.
تاندونیت
تاندونیت زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌ها تحریک و ملتهب شوند. تاندونیت یک آسیب مزمن یا در اثر استفاده بیش از حد از پا است که توسط حرکات تکراری ایجاد می‌شود. سن شما، افزایش شدت تمرین و تمرین بیش از حد ممکن است خطر ابتلا به تاندونیت در مچ پا را افزایش دهد. درد در اطراف مچ پا و تاندون‌های آن و تورم از علائم ظاهر شدن تاندونیت می‌باشد. با تاندونیت پیشرفته، ممکن است دچار درد مداوم شوید که با قدم زدن، دویدن و پریدن، بدتر می‌شود.
استئوآرتریت
استفاده بیش از حد، آسیب‌های قبلی مچ پا، و سایش‌ها و پارگی‌های طبیعی میتواند در طول زمان سبب استئوآرتریت شود. استئوآرتریت ناشی از تحلیل تدریجی غضروف در مچ پا است. علائم معمول عبارتند از: “احساس سایش” در طول حرکت مچ پا، سفتی مفصلی، درد عمیق در مفصل مچ پا. خارهای استخوانی در مفصل مچ پا و تغییر حالت مفصل، عوارض استئوآرتریت پیشرفته است. فعالیت‌های تحمل وزن مانند راه رفتن ممکن است درد مچ پای شما را افزایش دهد و باعث وخامت بیشتر وضعیت شما شود.
عدم تعادل
برخلاف آنچه که اکثر مردم باور دارند، اکثر مشکلات مچ پا و پا از عدم تعادل در کمر، باسن یا زانو ناشی می‌شود. در نتیجه، نیروهای بی‌شماری بر روی مچ پا و پا قرار می‌گیرند.
تروما
نیروی بیش از حد بر روی مچ پا یا پا میتواند موجب ترک برداشتن یا دیگر موارد شکستگی شود. تعداد زیادی استخوان، مفصل و رباط در پا وجود دارد. بنابراین در اثر ضربه‌های شدید مانند حوادث موتور سیکلت و افتادن از ارتفاع، شکستگی این ساختارها در پا بسیار محتمل است. شکستگی استخوان در پا مانند تیبیا و فیبولا در میان مردم امری طبیعی و شایع می‌باشد.
کفش‌های نامناسب
بسیاری از مردم کفش‌های مناسب را برای پای خود نمی‌پوشند. بنابراین در طول زمان پوشیدن تدریجی این کفش‌ها باعث ایجاد پارگی در مچ پا و پا می‌شود. بسیاری از کفش‌ها در جامعه ما ناسالم هستند و بنابراین پوشیدن کفش‌های نامناسب میتواند مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد کنند و خطر پیچیدن مچ پا را افزایش دهد. بعضی از زنان در انگشتان پای خود مشکل دارند، زیرا آنها از کفشهایی که بیش از حد کوچک هستند، استفاده می‌کنند. آنها به مرور زمان و با استفاده از این قبیل کفش‌ها در پای خود دچار تاول می‌شوند و فکر می‌کنند اگر مدتی از این کفش‌ها استفاده نکنند این تاول‌ها مشکلی برای آنها ایجاد نمی‌کند. آنچه که بیشتر نمی‌فهمند این است که پوشیدن کفش‌های کوچک، مکانیک پاهای آنها را تغییر می‌دهد و باعث ایجاد سوزش و درد در مفصل می‌شود.
معاینات پزشکی
پزشکان با توجه به موارد زیر، آسیب‌های مچ پا را تشخیص می‌دهند:
معاینه فیزیکی
پزشک شما با انجام معاینه دقیق پا و مچ پا شما، پیچش مچ پا را تشخیص می‌دهند. این معاینه فیزیکی ممکن است دردناک باشد.
- لمس کردن: دکتر شما به آرامی‌در اطراف مچ پا فشار می‌دهد تا مشخص شود که کدام رباط‌ها آسیب دیده اند.
- دامنه حرکت: او همچنین ممکن است مچ پا را در جهات مختلف حرکت دهد؛ با این حال، یک مچ پای سفت و محکم معمولا زیاد حرکت نخواهد کرد.
اگر استخوان شکسته ای وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک بتواند شدت آسیب مچ پا را بر اساس میزان تورم، درد و کبودی بیان کند.
تست‌های تصويربرداری
اشعه ایکس. اشعه ایکس تصاویری از ساختارهای متراکم مانند استخوان را فراهم می‌کند. پزشک شما ممکن است از اشعه ایکس برای تشخیص استخوان شکسته در مچ پا یا پای شما استفاده کند. استخوان شکسته میتواند باعث علائم مشابه درد و تورم شود.
- اشعه ایکس استرسی: علاوه بر پرتوهای اشعه ایکس، پزشک همچنین ممکن است از اشعه ایکس استرسی استفاده کند. این اسکن‌ها در حالی انجام می‌شود که مچ پا در جهات مختلف تحت فشار قرار می‌گیرد. اشعه ایکس استرسی کمک می‌کند تا نشان دهد که آیا حرکات غیر طبیعی مچ پا به علت رباط‌های آسیب دیده است یا نه.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) اسکن: پزشک شما ممکن است یک MRI را برای افرادی که احتمال می‌رود رباط‌ها، غضروف‌ها یا استخوان‌های سطح مفصلی آنها آسیب دیده باشد، درخواست کند. MRI ممکن است تا زمانی که تورم و کبودی از بین نرفته، دخواست نشود.
- سونوگرافی: این اسکن تصویربرداری اجازه می‌دهد تا پزشک شما به طور مستقیم رباط‌ها را در حالی که مچ پا را حرکت می‌دهد، مشاهده کند. این به پزشک کمک می‌کند تا میزان پایداری رباط را تعیین کند.
درمان درد مچ پا
برای درمان فوری درد مچ پا، روش زیر توصیه می‌شود:
- استراحت: اجتناب از قرار دادن وزن در مچ پا. سعی کنید برای چند روز اول حرکت کمتری داشته باشید. اگر شما مجبور به راه رفتن یا حرکت هستید، از عصا یا یک وسیله کمکی استفاده کنید.
- یخ: با قرار دادن یک کیسه یخ روی مچ پای خود برای حداقل 20 دقیقه در یک زمان شروع کنید. این کار را سه تا پنج بار در روز، سه روز پس از آسیب انجام دهید. این روش کمک می‌کند تا تورم و درد خفیف را کاهش دهید. حدود 90 دقیقه بین دفعات یخ درمانی به خودتان استراحت دهید.
- بستن پا: مچ پا آسیب دیده خود را با یک باند کشی، مانند یک باند ACE ببندید. آن را خیلی محکم نبندید که پاهایتان بی حس شود و یا انگشتانتان کبود شود.
- ارتفاع: هر گاه ممکن است، مچ پا خود را بالاتر از سطح قلب بالا بیاورید و روی یک بالش و یا وسایل مشابه بگذارید.
فرمول منحصر به فرد فلکسیکول میتواند مفاصل مچ پا را با عصاره‌های ضد التهابی و ضد درد ضد زنجبیل و بوسولیا ترمیم کند. هنگامی‌که به طور منظم مصرف می‌شود، این گیاهان قدرتمند حتی می‌توانند به بازسازی غضروف‌های پاره شده نیز کمک کنند تا مچ پا بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد. سپس شما می‌توانید درمان‌های بعدی را شروع کنید:
فیزیوتراپی
درمان فیزیوتراپی برنامه‌های توانبخشی و تمریناتی است برای جلوگیری از سفتی، و افزایش قدرت مچ پا و جلوگیری از مشکلات مچ پا استفاده می‌شود. در درمان فیزیوتراپی پزشک موارد زیر را برای بیماران توصیه می‌کند:
- حرکت زود هنگام: برای جلوگیری از سفتی مچ، پزشک یا فیزیوتراپ شما درمان‌هایی را پیشنهاد می‌کند که شامل حرکات مچ پا بدون مقاومت هستند. پزشک ممکن است از روش‌های غیر فعال یا فعال استفاده کند.
- تمرینات تقویتی: هنگامی‌که می‌توانید وزن خود را بدون افزایش درد و تورم تحمل نمایید، ورزش‌هایی برای تقویت عضلات و تاندون‌ها در جلو و عقب پای شما به برنامه درمان شما اضافه می‌شود. اگر تمرینات تقویتی زمینی مانند افزایش کشش پا بالا آوردن انگشتان پا، در شما بیش از حد دردناک باشد، تمرینات آبی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. ورزش‌هایی با مقاومت بالا تا آستانه تحملتان به برنامه شما اضافه می‌شوند.
- استفاده از عصا: در بیشتر موارد، تورم و درد 2 تا 3 روز طول می‌کشد. راه رفتن ممکن است در طول این مدت دشوار باشد و ممکن است پزشک شما از عصا برای کمک به شما استفاده کند.
- بی حرکت کردن: در مراحل اولیه بهبودی، مهم است که از مچ پای خود حمایت کنید و پای خود را از حرکات ناگهانی محافظت کنید. به عنوان مثال، برای کشیدگی‌های درجه 2، یک جسم پلاستیکی قابل جابجایی از قبیل بوت و یا پوشش‌های کشی میتواند پای شما را پشتیبانی کند. کشیدگی‌های درجه 3 ممکن است به مدت 2 تا 3 هفته زمان نیاز داشته باشند تا از وسایل حمایتی ذکر شده در بالا استفاده شود.
- پزشک ممکن است شما را تشویق کند تا در هنگام حفاظت از پای خود را روی مچ پای خود وزنه ای قرار دهید. این میتواند به بهبودی شما کمک کند.
اوزن درمانی
توانایی گاز اوزون (اوزون درمانی) برای افزایش جریان اکسیژن، استفاده از اکسیژن و اکسیژن رسانی به بافت، از جمله مواردی است که با اثر درمانی آن مرتبط است. اوزن درمانی داراي اثر دو برابر است که انتشار اکسيژن خون به بافت را افزايش مي دهد و همچنين باعث افزايش مصرف اکسیژن مي شود. گاز اوزن یک مولکول ناپایدار است و به راحتی توسط بیماری زاهای زیستی ساده مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها و از طریق اکسیداسیون و اکسید شدن به محصولات جانبی (مانند پراکسید) تجزیه می‌شوند. سه اتم اکسیژن همراه با یکدیگر ناپایدار هستند و می‌خواهند به دو اتم اکسیژن متصل و یک اتم اکسیژن واحد تبدیل شود. یک اتم اکسیژن تنها کاملا بی ثبات است و می‌خواهد با اکسیداسیون با مولکول‌های دیگر ارتباط برقرار کند. اکسیداسیون مکانیسم اثر ضد میکروبی اوزن است.
درمان PRP
استفاده از پلاسما غنی از پلاکت (پی آر پی) در زمینه پزشکی ورزشی و ارتوپدی برای توانایی‌های آن در افزایش بهبودی هر دو بیماری حاد و مزمن، مورد توجه قرار گرفته است. با PRP پس از خون گیری، خون در یک سانتریفیوژ قرار می‌گیرد تا انواع مختلفی از سلول‌های خونی (سلول‌های قرمز، سلول‌های سفید و پلاکت‌ها) را جدا کند. پس از جدا شدن، خون غنی از پلاکت گاهی اوقات 10 بار غلظت معمول فاکتور رشد دارد. سپس پزشکتان این بخش غنی از پلاکت خون را به طور مستقیم در ناحیه آسیب شما تزریق می‌کند. معمولا یک تزریق صورت می‌گیرد، هر چند گاهی اوقات چند سری تزریق مناسب است.
پس از تزریق، منطقه آسیب دیده ممکن است در عرض یک یا دو هفته بیشتر در معرض درد قرار گیرد، در حالی که سلول‌های تزریقی نیاز به زمان دارند تا عمل کنند. با این حال، چندین هفته بعد، علائم بهبودی باعث کاهش میزان التهاب و درد می‌شود.
چه تمرینات دیگری برای درد مچ پا وجود دارد؟
در موارد درد شدید مچ پا، 24 تا 72 ساعت از تمرینات کششی و قدرتی بپرهیزید. قبل از کشش پا یا تمرین، یک بسته آب گرم را روی مچ پا بگذارید تا ماهیچه‌ها و تاندون‌ها را گرم کند.
کشش ماهیچه ساق پا
اگر عضلات ساق پا شما دچار مشکل شده است و یا تاندونیت آشیل دارید، کشش ایستاده ساق پا ممکن است به کاهش درد مچ پا کمک کند. کشش ایستاده ساق پا را در موقعیت متناوب انجام دهید.
- در حالی که پاشنه پشت خود را پایین نگه داشته اید، به آرامی‌به جلو بروید.
- شما باید در پشت ساق پای خود، تاندون آشیل و مچ پا، احساس کشش داشته باشید.
- برای 15 تا 30 ثانیه نگه دارید و یک تا سه بار این حرکت را تکرار کنید.
چرخش مچ پا
این تمرین یک کشش فعال است که در موقعیت نشسته یا خوابیده انجام می‌شود.
- مچ پا ی خود را به آرامی10 تا 15 بار در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید.
- قبل و بعد از دویدن این عمل را انجام دهید تا مچ پای شما شل شود و عضلات اطراف آن انعطاف پذیر باشند.
- از پوشیدن کفشهایی که ممکن است حرکت مچ پا را در حین انجام حرکات مچ پا محدود کنند، اجتناب کنید.
بالا بردن ساق پا
تقویت عضلات ساق پا ممکن است به جلوگیری از درد مچ پا بیشتر کمک کند. بالا بردن ساق پا در حالت ایستاده و یا با هر دو پا روی زمین و یا از روی لبه یک پله میتواند انجام شود.
- پاشنه خود را درحالیکه وزن خود را بر روی قوزک پای خود تحمل می‌کنید، بالا ببرید.
- سپس پاشنه‌ها را به آرامی‌پایین بیاورید و این عمل را تکرار کنید. دو تا سه مجموعه حرکت 10 تا 15تایی تکرار کنید.
- اگر به مرور زمان بلند کردن ساق پا برای شما راحت تر شد، مقاومت این حرکت را با استفاده از دمبل یا دستگاه مقاومتی اضافه کنید.
چه زمانی دکتر جراحی را پیشنهاد می‌کند؟
اگر مچ پا شکسته باشد یا آرتروز باعث اختلال در عملکرد و دردی شود که نمی‌تواند با دارو کنترل شود، جراحی ممکن است یک گزینه یا ضروری باشد. در اینجا برخی از شایع ترین مواردی که جراحی‌های مچ پا انجام می‌شود بیان شده است.
- آرتروسکوپی مچ پا: یک جراحی با تهاجم کم است که با قرار دادن ابزار سبک و کوچک از طریق برش‌های کوچک در پوست بالای مچ پا انجام می‌شود. جراحان ممکن است از این روش برای حذف قطعات غضروفی یا باقیمانده استخوان از فضای مفصلی استفاده کنند یا رگهای آسیب دیده را ارزیابی یا ترمیم کنند.
- همجوشی مچ پا: این روش شامل جراحی حذف سطوح مفاصل تحت تاثیر آرتروز و اتصال به استخوان‌ها با صفحه و پیچ تا زمانی که آنها رشد و یا اتصال نمایند. در حالی که این روش باعث می‌شود مچ پا به بالا یا پایین حرکن نکند، میتواند یک گزینه مؤثر و دائمی‌رفع درد برای مچ پا و یا افرادی که مبتلا به آرتروز هستند، باشد.
- جایگزینی مچ پا: اگر چه این روش به مراتب کمتر از جراحی جایگزینی مفصل ران یا زانو شایع است، جایگزینی مچ پا آسیب دیده ممکن است گزینه ای در افرادی باشد که آرتروز باعث تداخل عملکردی مفصل می‌شود و درد را از طریق دارو کاهش نمی‌یابد. در طول جایگزینی مچ پا، جراح یک برش در جلوی مچ پا ایجاد می‌کند، استخوان آسیب دیده و غضروف مفصلی را از بین می‌برد، استخوان‌های مربوطه را تغییر می‌دهد و سپس قطعات مفصل مصنوعی را اغلب با یک چسب مخصوص متصل می‌کند. جراح یک پیوند استخوان بین انتهای تیبولا ایجاد می‌کند و پیچ‌ها را در دو استخوان جا می‌دهد تا مفاصل را تثبیت کند.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”
