سندرم ایمپنجمنت یک بیماری رایج است که در شانه‌ها و اغلب در نوجوانان در حال رشد دیده می‌شود. این بیماری ارتباط نزدیکی با بورسیتیس شانه و تاندونیت روتاتور کاف دارد. این بیماری‌ها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با سایر بیماری‌ها رخ دهند. در تقریبا تمام قسمت‌های بدن شما، استخوان‌ها مهم ترین سازه‌های درونی بدن شما هستند و توسط عضلات احاطه شده‌اند. هنگامی که یک آسیب به عضلات روتاتور کاف وارد می‌شود، این عضلات با ایجاد تورم پاسخ می‌دهند. با این حال، چون عضلات روتاتور کاف توسط چندین استخوان احاطه شده است، وقتی که آنها متورم می‌شوند، مجموعه‌ای از وقایع دیگر نیز رخ می‌دهد.
فشار داخل عضلات افزایش می‌یابد که منجر به فشرده سازی و از دست رفتن جریان خون در عروق خونی کوچک می‌شود. وقتی جریان خون کاهش می‌یابد، بافت ماهیچه مانند طناب شروع به شکستن می‌کند.حرکت‌هایی مانند رسیدن دست به پشت سر و بالارفتن دست برای آویزان کردن یک کت یا بلوز، ممکن است موجب درد در فرد مبتلا شود.
سندرم ایمپینجمنت بیشتر در افرادی که دارای فعالیت‌های جسمانی زیاد هستند که نیاز به حرکات تکراری گردن و دست‌ها دارد، مانند تنیس، گلف، شنا، وزنه برداری یا پرتاب توپ بیشتر دیده می‌شود.اشخاصی که نیاز به بلند کردن مداوم وزنه در بالای سر خود هستند نیز در معرض خطر آسیب به ایمپینجمنت روتاتور کاف قرار دارند.کلینیک طب فیزیکی وتوان بخشی کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی امید با تجربه های فراوان در تشخیص انواع بیماری ودرد شانه ، می تواند بیماران را تحت درمان قرار داده و اگر تشخیص آن ها سندرم ایمپینجمنت یا نشانگان گیر افتادگی روتاتو کاف شانه باشد با استفاده از روش هایی مانند دارو، تزریق و جراحی بسته و بلاک عصبی باعث بهبودی درد شانه شود.
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه و رزرو نوبت با شماره 02122780702 یا 02122780701 تماس حاصل فرمایید.
علل ایجاد کننده بیماری
سندرم ایمپینجمنت عمدتا به علل زیر اتفاق می‌افتد:
- ضعف و عدم کنترل در روتاتور کاف
- وضعیت بد گردن و شانه در طول فعالیت روزانه
- حرکات تکراری بالای سر
- ضعف عضلات اطراف تیغه شانه
علائم این بیماری
علائم معمول سندرم ایمپینجمنت عبارتند از: ایجاد درد هنگام رسیدن دست به پشت سر، با استفاده زیاد از بازو و کاهش قدرت عضلات شانه، فرد احساس درد می‌کند. اگر تاندون‌ها برای یک دوره طولانی دچار آسیب دیدگی شده باشد، تاندون می‌تواند در حقیقت به دو قسمت پاره شده باشد، می‌تواند منجر به پاره شدن روتاتور کاف نیز شود. این امر باعث ضعف قابل ملاحظه‌ای می‌شود و ممکن است فرد برای بالا بردن دست خود دچار مشکل شود. بعضی از مردم می‌توانند در بخشی از عضله دو سر خود نیز پارگی داشته باشند که در نهایت علائم سندرم ایمپینجمنت را بروز می‌دهند.
تشخیص این بیماری
تشخیص سندرم ایمپینجمنت با شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی پزشک شما آغاز می‌شود. تصویر برداری اشعه X گرفته می‌شود تا آرتروز رد شود و ممکن است تغییراتی در استخوان نشان دهد که نشان دهنده آسیب عضلانی است. ممکن است خار استخوانی در محل شانه قابل تشخیص باشد.
درمان
بهترین درمان برای سندرم ایمپینجمنت عبارتند از:
دارو
داروهای ضد التهابی خوراکی مانند آسپیرین، ناپروکسن، ایبوپروفن، شایع ترین داروهای درمانی برای سندرم ایمپینجمنت هستند.داروها معمولا برای شش تا هشت هفته تجویز می‌شوند، زیرا اغلب روند درمانی طولانی است. شما باید این کار را تحت مراقبت پزشک انجام دهید، زیرا این داروها ممکن است باعث درد شکم و خونریزی شود.
تزریق
اگر شما علایم پایدار دارید، علیرغم استفاده از داروهای ضد التهابی خوراکی، پزشک ممکن است تزریق کورتیزون را در نظر بگیرد. کورتیزون یک داروی ضد التهابی قوی است که باید در صورت لزوم استفاده شود زیرا ممکن است در صورت استفاده بیش از حد باعث تضعیف عضلات و تاندون‌ها شود.
لیزر درمانی
لیزریک درمان گسترده اما بحث برانگیز است و بر این باور استوار است که تابش لیزر در شدت‌های بسیار کم می‌تواند حرارت قابل توجهی تولید کند که باعث بهبودی معنی دار بالینی در بیماری‌های مختلف بافت نرم مانند آسیب‌های جزئی به بافت نرم، زخم‌ها و نوروپاتی‌ها می‌شود.
طب سوزنی
در پزشکی چینی، آسیب‌های روتاتور کاف اغلب به دلیل انسداد جریان انرژی qi و خون به شانه است که موجب درد و ضعف عضلانی در این ناحیه می‌شود. طب سوزنی می‌تواند این انسداد را از بین ببرد تا اجازه گردش کامل انرژی qi و خون به شانه را بدهد و به آن اجازه می‌دهد تا با تغذیه مناسب، عملکرد مناسبی داشته باشد.
درمان دستی
اهداف درمان دستی از بین بردن درد و التهاب است، و برای جلوگیری از آتروفی عضلانی بدون افزایش درد، تثبیت غیر دردناک دامنه حرکت و عادی سازی آرتروکینماتیک شانه است.
ماساژ درمانی
در مرحله ابتدایی و خفیف سندرم ایپینجمنت، ماساژ درمانی باید انجام شود. ماساژ بافت عمقی باید پس از درد شروع شود و تورم ناحیه کمتر شود. ماساژ سطحی با افزایش جریان خون و با جلوگیری از تشکیل بافت اسکار، به فرد کمک می‌کند. این کار به نوبه خود باعث افزایش روند بهبودی و بازسازی عملکرد طبیعی روتاتور کاف می‌شود.
درمان با شوک الکتریکی
امواج شوک الکتریکی امواج صوتی تولید شده توسط یک منبع است که موجب ایجاد لرزش می‌شود که از طریق بافت و از طریق مایعات و تعامل ذرات جامد انتقال می‌یابد. امواج شاک ویو برای درمان اختلالات عضلانی-اسکلتی متعدد، از جمله تاندونیت کلسفیه شده شانه یا سندرم ایمپینجمنت استفاده می‌شود.
تمرینات شانه
تمرین‌های مناسب برای کاهش درد و درمان سندرم امپینجمنت شانه عبارتند از:
پارو زدن شانه
این یک تمرین عالی برای عضلات کمر است تا عضلات شانه را تثبیت کند. یک طناب کشی را به چیزی مانند درب دستگیره ببندید، و هر دو طرف طناب را در مقابل قفسه سینه خود نگه دارید. دیگر محل های گیره مانند مانند دسته مبل و یا غیره نیز به خوبی کار می‌کند. برای گرفتن آسان طناب، چندین بار انتهای نوارها را در اطراف کف دست خود بکشید. با آوردن آرنج خود به عقب و با کشیدن تیغه شانه خود به سمت ستون فقرات، طناب را به سمت خود بکشید.از بالا انداختن شانه‌های خود بپرهیزید و آرنج خود را همیشه نزدیک به تنه خود نگه دارید. به موقعیت شروع بازگردید و به تدریج این تمرین را 10 تا 15 بار در روز تکرار کنید
چرخش خارجی شانه
این یک تمرین اولیه برای چرخش بیرونی شانه است، تقویت عضلاتی مانند عضله اینفرااسپیناتوس، عضله ترس و بخشی از دلتوئید است. طناب کشی را در ارتفاع آرنج خود به در یا محل محکم دیگر ببندید (اگر این کار را نکرده اید). دست خود را با زاویه 90 درجه نسبت به طناب نگه دارید، از یک حوله برای نگه داشتن دست خود در کنار خود استفاده کنید. طناب کشی را در چنگ خود نگه دارید، شانه‌های خود را به عقب بکشید، سپس طناب را تا آنجا درد به شما اجازه می‌دهد به طرف همان دستی که نگه داشته‌اید بچرخانید.سپس به آرامی و به صورت آرام و کنترل شده به موقعیت شروع بازگردید. این تمرین را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
چرخش داخلی شانه
این تمرین چرخش داخلی شانه، عضلاتی مانند عضلات زیر کتف و دلتوئید قدامی را مورد هدف قرار می‌دهد. همانند تمرین قبل طناب کشی خود را به در یا یک جای محکم ببندید (اگر این کار را نکرده اید). دست خود را نزدیک به طناب و در کنار خود نگه دارید و آرنج خود را به اندازه زاویه 90 درجه خم کنید، از یک حوله رول شده برای نگه داشتن دست خود در کنار خود استفاده کنید. انتهای طناب را در دست خود نگه دارید و ساعد خود را به سمت داخل بدن خود بچرخانید. سپس به آرامی و به صورت کنترل شده به موقعیت شروع بازگردید. این تمرین را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
