ژل پیروکسیکام (فلدن) یک داروی ضدالتهاب و غیر استروئیدی مؤثر است که برای درمان درد و التهاب مورد استفاده قرار میگیرد. داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، محل درد را مورد هدف قرار داده و التهاب را کاهش میدهند. ژل پیروکسیکام، همانند ژل ولترول، ژل ضد درد موضعی و تأثیرگذار است و آسیب ماهیچه ها، بافت نرم و همچنین درد مفاصل و کمر را بهبود میبخشد. این دارو از طریق پوست ناحیه ی آسیب دیده جذب شده و درد را عمیقاً تسکین میدهد و در مقایسه با قرص، عوارض جانبی کمتری دارد.
فلدن چیست؟
پیروکسیکام (فلدن) یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی مؤثر است که برای درمان درد و التهاب مورد استفاده قرار میگیرد. داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی داروهای مسکنی هستند که التهاب محل درد را کاهش میدهند. فلدن هم به صورت قرص هم به صورت ژل موجود است. استفاده از آن به صورت قرص با محدودیت همراه است و فقط در صورت تجویز پزشک متخصص آرتروز یا روماتوئید قابل استفاده است. از آنجایی که داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی دیگری با میزان مشابهی تأثیر و عوارض کمتر (مانند ناپروکسن) وجود دارند این دارو در دسته ی داروهای خط دوم قرار میگیرد.
پیروکسیکام همچنان به عنوان ژل مسکن موضعی مؤثر مورد استفاده قرار میگیرد و به درد مفاصل، درد در ناحیه کمر و همچنین آسیب ماهیچه ای و بافت نرم و پارگی کمک میکند. مانند ژل ولتارول، از طریق پوست جذب شده، در عمق بافت قرار میگیرد و درد و التهاب را کاهش میدهد اما احتمال بروز عوارض جانبی سیستمیک یا داخلی در آن بسیار کمتر است.
فلدن میتواند به صورت کوتاه مدت تا سه بار در روز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین استفاده از آن با پاراستامول بیخطر است بنابراین میتوان از آن برای درمان هرگونه درد محتمل روزانهای استفاده کرد.
فلدن و سایر داروهای ضدالتهاب موضعی برای تسکین درد به صورت کوتاه مدت استفاده میشوند بنابراین اگر بیش از بیست و هشت روز از آن استفاده کرده اید، مشورت با پزشک برای تجویز داروی جایگزین و یا مشاوره ی بیشتر ضروری است.
سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی عبارتند از:
- ژل ولتارول (دیکلوفناک)
- ژل ایبوپروفن
- ژل ایبولو
- ژل نوروفن
- دیپ ریلایف (دارای روبفایسنت)
عملکرد آن چگونه است؟
پیروکسیکام باعث جلوگیری از کنش ماده ای در بدن به نام سیکلو اکسیژناز (COX) میشود. سیکلو اکسیژناز در تولید مواد شیمیایی مختلفی در بدن نقش دارد که برخی از آنها به عنوان پروستاگلاندین شناخته میشوند. پروستاگلاندینها در پاسخ به آسیب و یا بیماری و عارضه های خاص در بدن تولید شده و باعث درد و تورم و التهاب میشوند. پیروکسیکام از تولید این پروستاگلاندینها جلوگیری میکند، بنابراین در کاهش التهاب و تسکین درد مؤثر است.
استفاده از ژل فلدن (پیروکسیکام) چگونه است؟
- سه بار در روز در ناحیه ی درد اعمال شود. فلدن فقط برای مصارف خارجی بوده و به هیچ عنوان نباید بلعیده شود.
- همچنین برای استفاده روی صورت یا اطراف آن، چشم یا دهان و اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد مناسب نمیباشد.
- اطمینان حاصل کنید که دستان خود را قبل از استفاده از فلدن کاملاَ شسته باشید.
- ژل باید به آرامی روی پوست محل آسیب دیده مالیده شده تا جذب شود.
- ژل را روی پوست آسیب دیده، عفونی، ملتهب و یا زخمهای باز اعمال نکنید.
- از پوشاندن ناحیه تحت درمان یا پانسمانهای محکم نظیر بانداژ با سایر پانسمانها اجتناب کنید؛ چرا که در این صورت میزان جذب دارو در بدن افزایش یافته و ممکن است خطر عوارض جانبی دارو بالا رود.
- اگر علائم شما در حین استفاده از این ژل بهبود نیافت باید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. بدون مشورت با پزشک بیش از چهار هفته از ژل استفاده نکنید.
ژل فلدن (پیروکسیکام) چه عوارضی دارد؟
ژل فلدن عوارض جانبی بسیار کمی دارد اما می تواند باعث بروز موارد زیر شود:
- تحریک موضعی در محل استفاده از جمله قرمزی و خارش
- حساسیت به نور (حساسیت به نور خورشید) به طوری که محل استفاده بیشتر مستعد آفتاب سوختگی میشود.
سؤالات متداول
چه افرادی نباید از ژل پیروکسیکام استفاده کنند؟
افرادی که پس از استفاده از آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهاب استروئیدی مانند ایبوپروفن، سابقه ی واکنش آلرژیک مانند حمله آسم، بثورات خارش دار (کهیر)، التهاب بینی (رینیت) یا تورم لب‌ها، زبان و گلو (آنژیوادم) داشته اند.
استفاده از این ژل برای کودکان زیر دوازده سال توصیه نمیشود.
در صورت داشتن حساسیت به هر یک از مواد تشکیل دهنده ی دارو، از مصرف آن اجتناب کنید. اگر قبلاً سابقه ی بروز چنین حساسیتهایی را داشته اید پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.
در صورت بروز واکنش آلرژیک، استفاده از دارو را متوقف کرده و فوراً پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید.
قبل از مصرف ژل پیروکسیکام، در صورت حساسیت به هرگونه دارو یا داشتن هر یک از موارد زیر، پزشک خود مطلع نمایید:
- سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون
- بیماری قلبی، نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا
- سابقه زخم معده یا خونریزی
- بیماری کبد یا کلیه
- آسم
- پولیپ بینی
- خونریزی یا اختلال لخته شدن خون
- مصرف سیگار
در صورت داشتن هر یک از موارد بالا ممکن است برای مصرف ایمن ژل پیروکسیکام نیاز به تعدیل دوز یا انجام آزمایشات خاص داشته باشید.
تداخلات دارویی
در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی نظیر سیتالوپرام (سلکسا)، دولوکستین (سیمبالتا)، اس سیتالوپرام (لکساپرو)، فلوکستین (پروزاک، سارافم، سیمبیاکس)، فلووکسامین (لووکس)، پاروکستین (پاکسیل)، سرترالین (زولوفت)، یا ونلافاکسین (افکسور) پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف هر یک از این داروها همراه با ژل پیروکسیکام ممکن است باعث بروز کبودی یا خونریزی شود.
قبل از مصرف ژل پزشک خود را از مصرف هر یک از داروهای زیر مطلع سازید:
- رقیق کننده های خون مانند وارفارین (کومادین)
- لیتیوم
- متوترکسات (روماترس، ترکسال)
- دیورتیک یا ادرار آورها مانند فوروزماید (لازیکس)
- استروئیدها (پردنیزون و سایر داروها)
- آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند اتودولاک (لودین)، فلوربی پروفن (آنساید)، ایندومتاسین (ایندوسین)، کتوپروفن (اورودیس)، کتورولاک (تورادول)، مفنامیک اسید (پونستل)، ملوکسیکام (موبیک)، نابومتون (رلافن)، ناپروکسن (آلو، ناپروسین).
- مهار کننده‌های آنزیمهای مبدل آنژیوتانسین مانند: بنازپریل (لوتنسین)، کاپتوپریل (کاپوتن)، فوزینوپریل (مونوپریل)، انالاپریل، لیزینوپریل (پرینیویل، زستریل)، رامیپریل (آلتاس) و دیگر داروها.
آیا میتوان ژل پیروکسیکام را به یکباره قطع کرد یا باید مصرف آن به تدریج متوقف شود؟
در برخی موارد توصیه میشود که برای جلوگیری از اثر برگشتی دارو مصرف برخی از داروها به تدریج متوقف شود.
عاقلانه است که با پزشک خود تماس بگیرید چرا که در این مورد توصیه‌های حرفه ای در مورد سلامت، داروها و توصیه‌های بیشتر برای پایداری وضعیت سلامتتان لازم است.
