عمل جراحی بسته دیسک کمر یا عمل جراحی میکرودیسککتومی چیست؟

عمل جراحی بسته دیسک کمر یا عمل جراحی میکرودیسککتومی چیست؟

میکرودیسککتومی که به طور معمول برای فتق دیسک انجام می‌شود، با از بین بردن مواد ایجاد کننده درد، فشار بر ریشه عصب نخاع را کاهش می‌دهد.

در طی این روش، قسمت کوچکی از استخوان روی ریشه عصب و یا ماده دیسک زیر ریشه عصب برداشته می‌شود.

میکرودیسککتومی (که به آن میکرودکامپرسیون نیز گفته می‌شود) معمولاً برای تسکین درد پا (که به آن رادیکولوپاتی یا سیاتیک نیز گفته می‌شود) موثرتر از درد کمر است:

  • برای درد پا، بیماران تقریباً بلافاصله پس از انجام میکرودیسککتومی تسکین درد را احساس می‌کنند. آنها معمولاً از جراحی با تسکین درد قابل توجهی به خانه خود برمی‌گردند.
  • برای بی حسی، ضعف یا سایر علائم عصبی در پا و کف پا، ممکن است هفته ها یا ماه‌ها طول بکشد تا ریشه عصب کاملاً بهبود یابد و هرگونه بی‌حسی یا ضعف فروکش کند.

به عنوان یک قاعده کلی، میکرودیسککتومی جراحی نسبتاً قابل اعتمادی برای تسکین فوری یا تقریباً فوری سیاتیک ناشی از دیسک فتق کمر در نظر گرفته می‌شود.

میکرودیسککتومی حداقل تهاجمی 


عمل جراحی میکرودیسککتومی

درمان دیسککتومی کمر، دارای دو گزینه مشترک است: میکرودیسککتومی و آندوسکوپی دیسککتومی (یا روش از راه پوست). میکرودیسککتومی به عنوان استاندارد طلایی برای برداشت قسمتی از فتق دیسک که فشار روی عصب وارد می‌کند، استفاده می‌شود. این روش به دلیل سابقه طولانی و تخصص بالای جراحان ستون فقرات، مورد توجه قرار می‌گیرد.

اگرچه میکرودیسککتومی در بُعد فنی یک جراحی باز است، اما از تکنیک‌های کم تهاجمی استفاده می‌کند و می‌تواند با یک برش نسبتاً کوچک و کمترین آسیب و اختلال در بافت انجام شود.

بعضی از جراحان با تجربه کافی در روش‌های آندوسکوپی یا کم تهاجمی، که شامل انجام عمل جراحی از طریق لوله‌های وارد شده در منطقه عمل است و به جای برش باز استفاده می‌شود، تسلط دارند. معمولاً میکرودیسککتومی توسط جراحان ارتوپدی یا جراحان مغز و اعصاب انجام می‌شود.

توصیه‌های میکرودیسککتومی

اگر درد پای ناشی از فتق دیسک بیمار بهتر شود، به طور کلی در حدود شش تا دوازده هفته از شروع درد این کار انجام می‌شود. تا زمانی که درد قابل تحمل است و بیمار می تواند عملکرد کافی داشته باشد، معمولاً توصیه می‌شود جراحی را برای مدت کوتاهی به تعویق بیندازید تا ببینید آیا درد فقط با درمان غیر جراحی برطرف می‌شود یا خیر.

اگر درد پا شدید است، عاقلانه‌تر است که هرچه زودتر جراحی را انجام دهید. به عنوان مثال، اگر علی رغم درمان غیر جراحی، بیمار به حدی درد را تجربه می‌کند که خوابیدن، رفتن به محل کار یا انجام کارهای روزمره برایش دشوار است، ممکن است قبل از شش هفته، جراحی در نظر گرفته شود.

اینها دلایل رایجی هستند که معمولا در اینجور موارد روش درمانی میکرودیسککتومی توصیه می‌شود:

  • درد پا حداقل به مدت شش هفته تجربه شده است.
  • اسکن ام آر آی یا آزمایش دیگری فتق دیسک را نشان می‌دهد.
  • درد پا (سیاتیک) علائم اصلی بیمار است، نه درد کمر.
  • درمان‌های غیر جراحی مانند استروئیدهای خوراکی، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و فیزیوتراپی موجب تسکین کافی درد نشده‌اند.

نتایج جراحی پس از گذشت سه تا شش ماه از شروع علائم تا حدودی مطلوب نیست، بنابراین پزشکان معمولاً به افراد توصیه می‌کنند که جراحی را برای مدت طولانی (بیش از سه تا شش ماه) به تعویق نیندازند.

نحوه انجام جراحی میکرودیسککتومی


نحوه انجام جراحی میکرودیسکتومی

میکرودیسککتومی به عنوان یک جراحی با حداقل تهاجم در نظر گرفته می‌شود، زیرا حداقل اختلال در بافت‌ها و ساختارهای کمر وجود دارد.

تنوع جراحی میکرودیسککتومی، میکرودیسککتومی آندوسکوپی است.

جراحی میکرودیسککتومی سنتی قدم به قدم 

میکرودیسککتومی از طریق پشت انجام می‌شود، بنابراین بیمار برای عمل جراحی به سمت شکم روی میز عمل دراز کشیده است. از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود و این روش معمولاً حدود یک تا دو ساعت طول می‌کشد.

این مراحل معمولی هستند:

  • میکرودیسککتومی از طریق یک برش 1 در 1 و نیم اینچی در خط میانی کمر انجام می‌شود.
  • ابتدا عضلات پشت (ماهیچه‌های راست‌کننده ستون مهره‌ها) از قوس استخوانی ستون فقرات برداشته شده و به پهلو منتقل می‌شوند. از آنجا که این عضلات کمر به صورت عمودی هستند، در حین جراحی با یک باز کششگر به پهلو نگه داشته می‌شوند. آنها نیازی به برش ندارند.
  • سپس جراح با برداشتن غشایی بر روی ریشه‌های عصبی (رباط زرد یا فلاوم) قادر است به ستون فقرات دسترسی پیدا کند.
  • عینک‌های جراحی (لوپ) یا میکروسکوپ عمل به جراح اجازه می‌دهد تا ریشه عصب را به وضوح ببیند.
  • در بعضی موارد، قسمت کمی از مفصل فاست داخلی هم برای سهولت دسترسی به ریشه عصب و هم برای از بین بردن هرگونه فشار و فشار بر روی عصب برداشته می‌شود.
  • در صورت لزوم برای دسترسی به محل عمل ممکن است جراح یک سوراخ کوچک در لایه استخوانی ایجاد کند (که لامینکتومی نامیده می‌شود)
  • ریشه عصب به آرامی به پهلو منتقل می‌شود.
  • جراح با استفاده از ابزارهای کوچک به زیر ریشه عصب می‌رود و قطعات مواد دیسک خارج شده از دیسک را از بین می‌برد.
  • عضلات به جای خود برمی‌گردند.
  • برش جراحی بسته شده و نوارهای استریل بر روی برش قرار می‌گیرد تا به بهبود پوست در محل کمک کند.

در میکرودیسککتومی، فقط قسمت کوچکی از دیسک که فتق شده است یا از دیسک نشت کرده است برداشته می‌شود؛ اکثر دیسک‌ها همانطور که هست باقی می‌مانند.

نکته مهم، از آنجا که تقریباً تمام مفاصل، رباط‌ها و عضلات دست نخورده باقی مانده‌اند، میکرودیسککتومی ساختار مکانیکی ستون فقرات تحتانی بیمار (ستون فقرات کمری) را تغییر نمی‌دهد.

پس از جراحی 

پس از جراحی میکرودیسکتومی

بیماران معمولاً قبل از مرخص شدن برای بازگشت به خانه، چند ساعت پس از جراحی در مرکز جراحی یا بیمارستان می‌مانند. بسته به شرایط بیمار، ممکن است یک شب ماندن در بیمارستان توصیه شود.

پس از عمل، بیماران ممکن است به سرعت به فعالیت‌های نسبتاً طبیعی خود برگردند. به طور معمول بیماران تشویق می‌شوند که طی چند ساعت از عمل جراحی راه بروند.

جراح دستورالعمل‌های مراقبت در منزل را ارائه می‌دهد، به طور معمول شامل داروها، محدودیت‌های مربوط به فعالیت، قرار ملاقات بعدی و سایر اطلاعات است.

جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات: خطرات، عوارض و میزان موفقیت


میکرودیسککتومی که یک عمل جراحی به طور گسترده انجام شده است، به ویژه در تسکین درد پا بیماران (سیاتیک)، موفقیت نسبتاً بالایی دارد. بیماران معمولاً می‌توانند نسبتاً سریع به فعالیت طبیعی خود برگردند.

میزان موفقیت میکرودیسککتومی 

میزان موفقیت در جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات به طور کلی زیاد است، با یک مطالعه پزشکی گسترده نتایج خوب یا عالی برای 84٪ افرادی که این روش را انجام می‌دهند، نشان می‌دهد.

ادبیات پزشکی همچنین در مقایسه با درمان غیر جراحی به برخی از مزایای جراحی اشاره می‌کند، اگرچه این اختلاف در موارد خاص با گذشت زمان کاهش می‌یابد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که افرادی که فتق دیسک کمر را تحت عمل جراحی قرار داده‌اند تا دو سال در مقایسه با افرادی که جراحی نکرده‌اند، علائم بهبود بیشتری داشته‌اند.

عود فتق دیسک

تخمین‌ها متفاوت است، اما بین 1٪ تا 20٪ افرادی که میکرودیسککتومی می‌کنند، در مقطعی فتق دیسک دیگری خواهند داشت.

فتق دیسک اضافی ممکن است مستقیماً پس از جراحی کمر یا سال‌ها بعد اتفاق بیفتد، هرچند که بیشتر در سه ماه اول پس از جراحی مشاهده می‌شود. اگر دیسک دوباره فتق شود، میکرودیسککتومی تجدید نظر به طور کلی به همان اندازه عمل اول موفقیت آمیز خواهد بود. با این حال، پس از عود، بیمار در معرض خطر بیشتری برای عودهای بعدی است.

برای بیماران مبتلا به عودهای متعدد دیسک فتق، ممکن است همجوشی نخاعی برای جلوگیری از عودهای بعدی توصیه شود. برداشتن کل دیسک و هم‌جوشی سطح رایج‌ترین راه برای اطمینان از وجود نداشتن دیسک فتق دیگر است.

اگر مفصل فاست خلفی به خطر نیفتد و سایر معیارها برآورده شوند، می‌توان یک جایگزین دیسک مصنوعی را استفاده کرد، که دیسک مشکل ساز را برطرف می‌کند و آن را با یک مصنوعی جایگزین می‌کند.

به دنبال جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات، یک برنامه تمرینی برای کشش، تقویت برای جلوگیری از عود کمر درد یا فتق دیسک توصیه می‌شود.

خطرات و عوارض بالقوه میکرودیسککتومی 

مانند هر نوع جراحی ستون فقرات، خطرات و عوارض مختلفی در ارتباط با میکرودیسککتومی وجود دارد.

پارگی دورال (نشت مایع مغزی نخاعی) در حدود 1٪ تا 7٪ از جراحی‌های میکرودیسککتومی رخ می‌دهد. این نشت نتایج جراحی را تغییر نمی‌دهد، اما ممکن است از بیمار خواسته شود تا یک تا دو روز بعد از جراحی دراز بکشد تا نشتی بسته شود.

خطرات و عوارض دیگر شامل موارد زیر است:

  • آسیب ریشه عصبی
  • بی‌اختیاری روده / مثانه
  • خونریزی
  • عفونت
  • تجمع احتمالی مایعات در ریه ها که ممکن است منجر به ذات الریه شود.
  • ترومبوز ورید عمقی که هنگام تشکیل لخته‌های خون در پا اتفاق می‌افتد.
  • دردی که پس از جراحی ادامه دارد.

عوارض فوق برای جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات رایج نیست.

مقالات مرتبط

تلفن نوبت دهی کلینیک