پارگی تاندون
پارگی تاندون پاتلا، به معنای پارگی تاندونی است که پاتلا (کاسه‌ی زانو) را به تیبیا (استخوان ساق پا) متصل می‌کند. تاندون پاتلا، جزء گسترش پایانه‌ای عضلات چهار سر در پا است. این عضلات چهار سر، هر کدام یک تاندون را تشکیل می‌دهند که به پاتلا متصل می‌شود. پاتلا، معمولاً در میان تاندون‌های چهار سر قرار می‌گیرد و به همین دلیل با نام استخوان کنجدی یا سزاموئید شناخته می‌شود. تاندون چهار سر در انتقال نیرو از پاتلا به تیبیا ضخیم‌تر و گاهاً باریک‌تر می‌شود. این تاندون، به دلیل شروع شدن از پاتلا و پایان یافتن در تیبیا، به عنوان تاندون پاتلا شناخته می‌شود.
تاندون پاتلا، وسیله‌ای است که فرد قادر است با استفاده از آن پا را راست کند. زمانی که عضلات چهار سر انقباض می‌کنند، این نیرو از طریق تاندون چهار سر و تاندون پاتلا منتقل می‌شود و با استفاده از پاتلا به عنوان نقطه تکیه، پا را صاف می‌کند. اگر هرگونه ارتباطی در این زنجیره قطع شود، بیشترین تأثیر را بر ناحیه زانو خواهد داشت. این ممکن است به دلیل پارگی تاندون چهار سر، پارگی تاندون پاتلا، شکستگی پاتلا یا عدم توانایی انقباض عضلات چهار سر باشد. در هر صورت، این مشکلات می‌توانند باعث عدم توانایی در صاف کردن پا از ناحیه زانو شوند.
آیا ورزشکاران درخطر پارگی تاندون پاتلا هستند؟
پارگی تاندون پاتلا، بیشتر در افراد 40 ساله و جوان‌تر رخ می‌دهد. هر عارضه‌ای که کیفیت یا یکپارچگی تاندون‌ها یا رباط‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، خطر ایجاد پارگی را افزایش می‌دهد، برای مثال، دیابت و استفاده‌ی کورتیکواستروئیدها برای دوره‌های زمانی طولانی برای بیماری‌هایی مانند لوپوس سیستمیک یا آرتروز روماتوئید. ورزشکاران نیز در خطر این بیماری می‌باشند.
پزشکان ما در کلینیک امید برای درمان پارگی تاندون زانو، ابتدا با استفاده از معاینات دقیق به ارزیابی میزان آسیب وارده به ساختمان های اطراف مفصل مانند ماهیچه ها و بررسی وجود درد های ارجاعی می پردازند و در صورت نیاز آزمایشات خون و تصویر برداری از مفصل درخواست می شود .سپس با ارائه برنامه درمانی اثر بخش و پیشرفته با رویکرد پلکانی یعنی شروع درمان با روش های درمانی ساده مانند ورزش و فیزیوتراپی و سپس متدهای پیشرفته مانند انواع تزریق ها ازجمله اوزون، استروئید و PRP به شما در غلبه به این بیماری کمک می‌کنند. تزریقات در کلینیک امید تحت هدایت دستگاه سونوگرافی انجام می پذیرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن 02122780702 یا 02122780701 تماس حاصل فرمایید.
پارگی تاندون پاتلا چطور اتفاق می‌افتد؟
این حرف معمولاً پذیرفته است که تاندون‌های پاتلار “نرمال” و سالم، پاره نمی‌شوند. به این معنا که، یک انحطاط زیربنایی در تاندون، پیش از پارگی کامل وجود دارد. شرایط معمول محیطی پارگی تاندون پاتلار، وقتی است که شخص ناگهان و در حالی که زانو در حالت خم قرار دارد، عضلات را چهار سر را منقبض می‌کند. یک مثال رایج، بالا دویدن یک رشته پله یا زمانی است که یک دونده عمل دویدن را سریعاً و برای تغییر مسیر متوقف می‌کند.
علائم پارگی تاندون زانو چه چیزهایی هستند؟
ورزشکاری که به پارگی تاندون زانو دچار می‌شود، دارای درد ]زانو درد[ و تورم در ناحیه‌ی زانو می‌گردد. او غالباً بیان می‌کند که “شکاف” یا “پارگی” را احساس کرده و به دلیل ضعف و درد قادر به حرکت کردن نیست. در مرحله‌ی معاینه، به علاوه‌ی درد و تورم زانو، ویژگی‌های گویای دیگری نیز وجود دارند. نخست، ورزشکار قادر نیست به صورت فعال پای خود را راست کند. به علاوه، معاینه کننده معمولاً می‌تواند نقصی را در تاندون زیر کاسه‌ی زانو، لمس کند. با این حال، در برخی از موارد، تورم در مفصل زانو به اندازه‌ی کافی شدید بوده و احساس کردن آن دشوار است. آب آوردن زانو که با درد شدید در هنگام حرکت همراه می‌شود، معمولاً به معاینه‌ی رادیولوژی برای کمک به تشخیص درست، نیاز دارد.
آیا روش‌های تصویربرداری در تشخیص پارگی تاندون پاتلا استفاده می‌شوند؟
آزمایش اشعه‌ی ایکس بر روی زانو، اولین بررسی تصویری است که انجام می‌گیرد و می‌تواند بسیار مفید باشد. زمانی که تاندون پاتلا پاره می‌شود، پاتلا، به دلیل انقباض عضلات چهار سر، به شکل چشم‌گیری تغییر مکان می‌دهد. این تغییر در مکان پاتلا، به نام “پاتلا آلتا” شناخته می‌شود. آزمایشات اشعه‌ی ایکس همچنین زانو را برای یافتن هر گونه آسیب دیگر که می‌تواند مشابه با پارگی تاندون پاتلار باشد، مانند شکستگی، بررسی می‌کنند. اگر پس از انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات اشعه‌ی ایکس، همچنان شکی باقی بود، سونوگرافی یا ام آر آی نیز ممکن است انجام شوند.
سونوگرافی یک روش ایمن، کم هزینه و سریع است که می‌تواند پارگی تاندون را شناسایی کند. با این حال، این آزمایش به وجود یک متخصص وابسته بوده و با برخی از امکانات، یک آزمایش تشخیصی قابل اتکا نیست. ام آر آی نیز یک آزمایش ایمن است اما گران‌تر بوده و انجام آن بیشتر طول می‌کشد. به علاوه، وجود این آزمایش ممکن است در اتاق‌های اورژانس و مطب پزشک، محدود باشد. با این حال، ام آر آی می‌تواند هر گونه مشکل بالقوه‌ی دیگر در زانو، مانند آسیب به رباط یا غضروف را نیز ارزیابی کند. در اکثریت قریب به اتفاق ورزشکاران که از پارگی تاندون زانو رنج می‌برند، به آزمایش ام آر آی اشاره نمی‌شود چرا که تشخیص با اشعه‌ی ایکس و معاینه‌ی فیزیکی انجام می‌گیرد. با این حال، در مورد پارگی جزئی، پارگی‌های مزمن یا یک نمایش غیر معمولی، ام آر آی نیز می‌تواند یک ابزار تشخیصی مفید باشد.
درمان پارگی تاندون زانو
اگر به دلیل پارگی تاندون زانو یا انجام جراحی، دچار درد در زانوی خود هستید، درمان‌های زیر می‌توانند به شما کمک کنند.
دارو درمانی
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، که معمولاً به نام NSAIDها شناخته می‌شوند، از رایج‌ترین داروهای تجویز شده می‌باشند، بخصوص برای افرادی که به دلیل مشکلاتی مانند پارگی تاندون پاتلا، آرتروز و بورسیت، دچار درد زانو هستند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی یک جنبه‌ی مهم از درمان تقریباً تمامی بیماری‌های ارتوپدی مانند پارگی تاندون زانو می‌باشد. تکنیک‌های مختلفی برای بالا بردن استحکام، بازیابی تحرک و کمک به بازگشت بیمار به سطح فعالیت پیش از آسیب خود، وجود دارند. بسیاری از پزشکان پیشنهاد می‌کنند که افراد دچار پارگی تاندون پاتلا، کارهای زیر را برای کاهش درد، پیش و پس از جراحی انجام دهند:
گرما
قرار دادن گرما بر روی مفصل زانو، با افزایش جریان خون، باعث کاهش سختی و درد می‌شود. این گرما همچنین باعث پرت شدن حواس شما از درد زانو می‌شود. گرما را بر روی مفصل ملتهب قرار ندهید. گرما را برای 20- 30 دقیقه قرار داده، حداقل یک ساعت بین تکرار آن صبر کنید تا از اعمال گرمای بیش از حد به بافت‌ها پیش‌گیری نمایید. گرمای خشک یا مرطوب هر دو می‌توانند سودبخش باشند اما گرمای مرطوب سریع‌تر به بافت‌ها نفوذ کرده و عمیق‌تر از گرمای خشک عمل می‌کند
سرما
سرما، با منقبض کردن رگ‌های خونی باعث کاهش التهاب و درد زانو می‌شود. یخی که در یک پارچه پیچیده شده است را به مدت 15- 20 دقیقه در هر سه یا چهار ساعت بر روی مفصل ملتهب قرار دهید. برای پیش‌گیری از یخ زدن بافت، از قرار دادن یخ به مدت بیش از 20 دقیقه در یک مرتبه، خودداری نمایید. سرمای مرطوب (قرار دادن یک حوله‌ی خیس مابین پوست و پک یخ به منظور ساختن سرمای مرطوب) عمیق‌تر و سریع‌تر از سرمای خشک، نفوذ می‌کند.
بستن زانو با نوار
با اینکه علت عملکرد آن آشکار نیست، اما بستن زانو با نوار به صورت چشم‌گیری باعث کاهش درد در بیماران مبتلا به آسیبهای زانو می‌شود. تکنیک‌های بستن مختلفی وجود دارند که فیزیوتراپیست می‌تواند به بیمار آموزش دهد. گاهی اوقات، این کار باعث تحریک پوست می‌گردد.
بریس‌های زانو
بریس‌ها برای فراهم کردن تسکینی برای درد زانو در افراد مبتلا، طراحی شده اند. بریس‌ها، با تغییر دادن زاویهی مفصل زانو، باعث برداشتن بار (فشار) از روی زانو می‌شوند. با تغییر زاویهی مفصل زانو، فضایی میان استخوان ران و استخوان ساق ایجاد می‌شود، که باعث تسکین درد زانو و افزایش بازه‌ی حرکتی می‌گردد.
تحریک الکترونیکی
این درمان، شامل تحریک کردن پایانه‌های عصبی با ضربه‌های الکتریکی با ولتاژ پایین از طریق الکترودهایی است که در محل درد به بدن متصل می‌شوند. این کار باعث کاهش درد در برخی از بیماران می‌شود.
به علاوه‌ی این درمان، شاک ویو و لیزر نیز برای افزایش گردش خون در محل آسیب دیده به منظور کاهش سطح درد، توصیه می‌شوند.
تزریق کورتیزون
کورتیزون یک داروهای قدرتمند است که التهاب را درمان می‌کند و التهاب یک مشکل رایج در بیماران دارای درد زانو می‌باشد. درباره‌ی مزایای محتمل تزریق کورتیزون به منظور بهبود بیماری، با پزشک خود صحبت کنید.
اوزون تراپی
اوزون درمانی برای درمان بسیاری از سندورم‌های دردناکی که مفاصل، عضلاتو تاندون‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، حتی در زمانی که نقص‌های عصبی محیطی وجود دارند، استفاده می‌شود. تصور می‌شود که مکانیزم کشنده‌ی درد آن بر اساس تحریک دستگاه ضد انعقاد، به واسطه‌ی اپيوئيد آندوژنيک و سروتونين و در نتیجه، بالا بردن آستانه‌ی درد، باشد. به علاوه، ویژگی‌های مشخص شده‌ی ضد التهابی اوزون باعث کاهش ادم، تورم مفصل و انقباض بر روی ساختارهای ریشه‌ای عصب می‌شود. اوزون به هایپر اکسیژناسیون بافت به دنبال افزایش عروق کرونری به دلیل نئو آنژیوژنز 3 کمک می‌کند که باعث بهبود ترافیک بافت محلی و ظرفیت مهار کنندگی متابولیت‌های التهابی می‌گردد.
تزریق پی آر پی
پی آر پی از سلول‌های ترمیمی خود شما برای سرعت بخشیدن به فرایند طبیعی ترمیم یک زانوی آسیب‌دیده استفاده می‌کند. این روش با تزریق استروئید که به تسکین درد کمک می‌کند متفاوت می‌باشد. تزریق استروئید نهایتاً باعث فاسد شدن ناحیه‌ی آسیب‌دیده می‌شود، چرا که این روش باعث توقف فرایند التهاب که هورمون‌های رشد و سلول‌های ترمیمی را به ناحیه‌ی آسیب‌دیده می‌آورد، می‌شود.
تمرین‌های بازه‌ی حرکتی و کششی- پارگی/ قطع شدن تاندون زانو
زمانی که توانبخشی خود از آسیب را آغاز میکنید، این تمرین‌ها می‌توانند به شما کمک کنند. با یا بدون درگیر شدن پزشک، علائم شما ممکن است بهبود یابند. در حالی که این تمرین‌ها را انجام می‌دهید، موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
- بازیابی انعطاف‌پذیری بافت به بازگشت تحرک طبیعی به مفاصل کمک می‌کند. این موضوع به تحرک و فعالیت سالم‌تر و با درد کمتر اجازه می‌دهد.
- یک کشش مؤثر حداقل باید برای 30 ثانیه حفظ شود.
- کشش هرگز نباید موجب درد شود. شما باید یک تطویل یا آزاد شدن آرام را در بافت کشیده شده احساس کنید.
خم و راست کردن زانو
برای انجام این تمرین:
- بر روی لبه‌ی یک میز یا صندلی بنشینید در حالی که ران‌های شما محکم ساپورت شده اند. قرار دادن یک حوله‌ی تا شده در زیر انتهای ران چپ/ راست شما می‌تواند کمک کننده باشد.
- خم کردن: مچ پای سالم خود را بر روی مچ دیگر خود قرار دهید. از پای سالم خود برای خم کردن آهسته‌ی زانوی چپ/ راست خود استفاده کنید تا زمانی که کشش خفیفی را در ناحیه‌ی بالای زانوی خود احساس نمایید.
- 10 ثانیه در این حالت بمانید.
- باز کردن: مچ پاها را عوض کنید به طوری که پای راست/ چپ بالا باشد. از پای سالم خود برای صاف کردن زانوی راست/ چپ استفاده کنید تا زمانی که کشش خفیفی را در قسمت پشت زانوی خود احساس نمایید.
- چند ثانیه در این حالت بمانید.
حرکت؟؟
برای انجام این تمرین:
- بر روی کمر خود دراز بکشید در حالی که هر دو زانوی شما راست هستند (اگر این کار باعث ناراحتی کمر شما می‌شود، زانوی سالم خود را خم کرده و کف پای خود را بر روی زمین قرار دهید).
- به آرامی پاشنه‌ی خود را به سمت عقب و باسن خود بسرانید تا زمانی که کشش آرامی را در جلوی زانو یا ران خود احساس کنید.
- به مدت 10 ثانیه در این حالت بمانید. به آهستگی پاشنه‌ی خود را به مکان اول خود بسرانید.
- مقاومت و میزان تکرار این تمرین باید به راهنمایی پزشک انجام گیرد.
استحکام- عضلات چهار سر، ایزومتریک
برای انجام این تمرین:
- بر روی کمر خود دراز بکشید در حالی که پای راست/ چپ شما دراز شده و پای مخالف خم شده است.
- به آرامی عضله‌ی جلوی ران راست/ چپ را سفت کنید. شما باید مشاهده کنید که یا کاسه‌ی زانو به سمت بالا می‌لغزد و یا چاله‌ی بالای زانو بیشتر می‌شود. این حرکت باعث هل دادن پشت زانو به سمت زمین، تشک یا تختخوابی که بر روی آن دراز کشیده اید، می‌شود.
- بدون اینکه دردتان افزایش یابد، عضله‌ی خود را برای چند ثانیه تا حدی که می‌توانید سفت نگه دارید.
- بین هر تکرار، عضلات را به آهستگی و به طور کامل استراحت دهید.
استحکام- چهار سر، بلند کردن پای صاف
برای انجام این تمرین:
- بر روی پشت خود دراز بکشید در حالی که پای چپ/ راست شما صاف بوده و زانوی مخالف شما خم شده است.
- عضلات جلوی ران پای چپ/ راست خود را سفت کنید. شما باید مشاهده کنید که کاسه‌ی زانو به سمت بالا می‌لغزد یا اینکه چاله بالای زانو بیشتر می‌شود. ران شما نیز ممکن است کمی بلرزد.
- این عضلات را باز هم سفت کنید و پای خود را 4 تا 6 اینچ از زمین بلند کنید. ده ثانیه نگه دارید.
- عضلات را سفت نگه دارید، پای خود را پایین بیاورید.
به آرامی و به طور کامل عضلات را بین هر تکرار، ریلکس نمایید.
